"متحد اصلی خارج از ناتو"، اصطلاحی است که آمریکایی ها متحدان شان را خارج از اتحاد تعریف می نمایند. چنین موقعیت در سال 1989 تصدیق گردید و قائدتاً وزیر دفاع آمریکا پس از مشورت با وزیر امور خارجه آن را به کشور مورد علاقه اختصاص می دهد.
وضعیت متحد اصلی آمریکا خارج از ناتو را از جمله استرالیا، نیوزیلند، ژاپن، کره جنوبی، اسرائیل و افغانستان دارند.
سیمیون اورالوف، دانشمند علوم سیاسی و سردبیر ارشد پروژه "اوراسیا" معتقد است که برای اوکراین، خود وضعیت نه بلکه بازی مرتبط با دریافت آن مهم است. مفسر مزبور در این مورد به رادیوSputnik اظهار می نماید:
"معامله بزرگی درباره آن که آیا به اوکراین این وضع را ارائه دهند یا نه هنوز جریان دارد. ولی خود دریافت وضعیت برای اوکراین مهم نیست، چرا که فرمالیته و شکلی است. انگیزه نخبگان حاکم اوکراین و چگونگی ورق بازی آنها مهم است".
به نظر کارشناس مزبور، طرف اوکراینی ملاحظات چندگانه در این مورد دارد. مفسر مزبور به موارد زیر اشاره می نماید:
"اولا، آنها می خواهند در خط مقدم رویارویی ضد روسی باشند. از این لحاظ آنها در انتظار دریافت حمایت از دولت جدید آمریکا می باشند. مدیریت سابق آمریکا این بازی را با آنها داشت، حالا آنها به ادامه بازی با دولت جدید مایل اند. ثانیاً، انگیزه مالی هم مطرح است. چون ایده اصلی اقتصادی نخبگان حاکم اوکراین، دریافت کمک خارجی و بعدا اختلاس آن است. پس هدف دریافت وضعیت متحد آمریکا خارج از ناتو، جلب و جذب قسط اضافی است. این دو انگیزه "فرامرزی" است. اما انگیزه "داخلی" هم وجود دارد و آن بی روغن سرخ کردن افراطی گران و پمپاژ احساسات ضد روسی".
