آیا میانجی گری کویت می تواند نتیجه بخش باشد؟

سفر اخیر آقای روحانی به عمان و کویت در پی سفر وزیر امور خارجه کویت که حامل پیغامی از طرف کشورهای عرب شورای همکاری خلیج فارس بود ذهن ها را به سمت احتمال موفقیت تلاش های امیر کویت برای میانجی گری برده.

شروع سفر از عمان به این دلیل بود که ایران میخواست به دلیل روابط بسیار صمیمی با عمان به این کشور امتیازی دهد و بگوید که دروازه ورود و همکاری ما با کشورهای عرب حوزه خلیج فارس همیشه عمان باقی خواهد ماند و ایران کشوری نیست که دوست خود را دور بزند.

بر کسی پوشیده نیست که مشکل اصلی امروزه میان ایران و عربستان سعودی است و مشکل خاصی میان ایران و دیگر کشورهای عرب خلیج فارس بجز بحرین وجود ندارد.
این کشورهای اقماری به دلیل واهمه از خشم عربستان هست که از ایران دوری می جویند وگرنه امروز قبل از فردا تمایل دارند با ایران روابط کاملا دوستانه داشته باشند، گو اینکه عموما روابط عمان با ایران بسیار صمیمی است ، کویت و قطر هم مشکل خاصی در رابطه با ایران ندارند امارات هم روابط خود با ایران را به سطح کاردار تقلیل داده اما رابطه را قطع نکرد.
تلاش کویت برای میانجی گری هم از آنجا نشآت می گیرد که منافع این کشورها عموما اقتضا می کند با همسایه شمالی خود یعنی ایران رابطه خوبی داشته باشند و می دانند تشنج به هیچ وجه به نفع آنها نیست.
حاکمان عربستان سعودی که سالها رؤیای حکم رانی بر کشورهای عربی و اسلامی را در ذهن خود می پرورانند تحت تاثیر سلاح های انبار شده در زرادخانه های خود و مازاد درآمد های نفتی خود متصور بودند که شرایط برای آنها مساعد است که به اهداف دیرینه خود برسند اما در این راه با کشورهایی که بصورت سنتی در منطقه نفوذ دارند مواجه شدند. ایران — ترکیه و مصر.

ترکیه را به هر طرفندی بود مجاب کردند که با آنها رویارویی نکند اما شاهد آن هستیم که در لیبی با هم رو در رو می باشند.
تلاش کردند مصری ها را هم با پول بخرند اما موفق نشدند.
در مورد ایران به در و دیوار زدند تا راهکاری پیدا کنند ایران را کنار بزنند ولی همه تلاشهاش هایشان بی نتیجه ماند.
در واقع به همین دلیل هم هست که سعودی ها رفتار های تندرویانه بر علیه ایران و طرفداران ایران در منطقه اتخاذ می کنند. چون می دانند فعلا تنها چالش در مقابل نقشه های آنها ایران و همپیمانان آن هستند.
در این راستا دیگر کشورهای عرب حوزه خلیج فارس هیچ سودی از برنامه های عربستان سعودی نمی برند و در واقع ضرر آن برای آنها بیشتر است چون در نهایت عربستان تلاش خواهد کرد با قلدری بیشتر با اینان رفتار کند.
عربستان سعودی یمن را بهانه ای برای نقره داغ کردن دیگر کشورهای عرب حوزه خلیج فارس نموده و با بمباران یمنی ها می خواهد به دیگر کشورهای کوچک عرب حوزه خلیج فارس بگوید نتیجه سر پیجی از فرمان های پدر خوانده چیست.

قبل از ورود ترامپ به کاخ سفید وخاکستری بودن سیاست های وی در مورد خاورمیانه کشورهای عرب حوزه خلیچ فارس متصور بودند که ایالات متحده ممکن است پشت آنها را در مقابل ایران خالی کند به همین دلیل تلاش داشتند که به نوعی با ایران کنار آیند اما سخنرانی های خصمانه ترامپ در مقابل ایران و طرح های ایالات متحده بر علیه جمهوری اسلامی ممکن است در دیدگاه های عربستان نسبت به گفتگو با ایران تاثیر بگذارد و این کشور به امید اینکه ممکن است فشار های ایالات متحده موضع عربستان را در چانه زنی ها تقویت کند ممکن است شاهد عقب گرد عربستان در این زمینه بود.
با توجه به این شرایط اگر واقعا کشورهای عرب حوزه خلیج فارس تمایل دارند اختلافات خود با ایران را حل و فصل کنند باید طرفین شرط و شروط خود را کنار بگذارند و مستقیم پای میز مذاکره بنشینند وگر نه اینکه یکی بخواهد به ایران سفر کند و شرط و شروط و خواسته هایی را مطرح کند و سپس ایران یک ماه بعد پاسخ دهد و شرط و شروط و خواسته هایی را مطرح کند در نهایت فقط به طولانی شدن موضوع و بی نتیجه ماندن آن منجر گردد و نمی توان امیدی به حل اختلافات داشت.
به این ترتیب اگر طی چند هفته آینده خبری از برنامه ریزی برای گفتگو های مستقیم به گوش رسید می توان امیدوار بود تلاش های کویت به نتیجه برسد وگر نه این تلاش ها نیز به تلاش های دیگر خواهد پیوست.