مولفین پیامی با عنوان «اعلامیه ها در مورد جنگ در سوریه» که اعضای شورای علمی سازمان «آتاک دویچلاند» هستند می‌گویند که روسیه و ایران «ابتدا از همه امکانات حل و فصل مسالمتامیز اختلاف» استفاده کرده و تنها پس از این به مداخله نظامی دست زدند. آتاک — سازمانی است که از روند های جهانی سازی نقد کرده و به «جهانی سازی دارای سمتگیری اقتصادی و محیط زیستی» فرا می‌خواند
اسپوتنیک به مطلب خود در باره افشاگری های آتاک ادامه می‌دهد
«اسد اصلاً نمی‌تواند پست خود را ترک کند»
مولفین این اعلامیه می‌نویسند که روسیه و ایران با تمام نیرو سعی کردند جنگ در سوریه را از طریق دیپلماسی و مذاکرات متوقف کنند و یادآوری می‌کنند که تعداد پیشنهاد های معطوف به قطع تیراندازی در حلب زیاد بود ولی شبه نظامیان از آنها برای تسلیح
دانشمندان از کشور های غربی نقد می‌کنند و در درجه اول از قیام کنندگان مسلحی انتقاد می‌کنند که از هر نوع مذاکرات با اسد امتناع ورزیده و می‌گفتند که سرنگونی وی شرط مقدماتی مذاکرات است.
در اعلامیه آمده است:
«بر هر سیاستمدار خردمند و دوراندیش از پیش روشن است که اسد حتی اگر می‌خواست اصلاً تمی تواند پست خود را ترک کند».
زیرا: «اسد نماینده هر گروه و اقلیت ملی سوریه بوده، منظور مخصوصاً علوی ها، مسیحیان، یزدی ها و دیگران است، چون آنها از جنبه لائیک دولت اعلام شده از سوی اسد جانبداری می‌کنند و امیدوارند که وی مواضع خود را تسلیم نکرده و فضا را برای «دولت اسلامی» باز نخواهد کرد که حتماً به محو و نابودی دستجمعی اقلیت های مذهبی و علوی ها خواهد پرداخت.
بمب های خوب و بمب های بد
در اعلامیه گفته می‌شود: «ما مخالف آن هستیم که تعداد کشته شدگان از هر دو طرف با هم دیگر مقایسه شود، ولی چون رسانه‌های غربی این موضوع را به صورت یک‌جانبه و با نظر ضد روسی و با توسل به تبلیغات پوشش می‌دهند جا دارد گفته شود که از اوت 2014 تا به حال بر اثر بمباران های ائتلاف به فرمان آمریکا 40 هزار نفر از ساکنان بی‌دفاع کشته شدند که چهار برابر بیشتر از کشته شدگان در حلب است. تنها در ناحیه موصل 15 هزار نفر جان باختند».
در این اعلامیه سپس گفته می‌شود:
«از 1980 تا کنون آمریکا چندین حمله را انجام داده و 14 کشور اسلامی را تصرف و یا بمباران کرده است. در طول دویست سال اخیر هیچ یک از کشور های اسلامی به کشور های غربی حمله نکرده است».
مولفین این اعلامیه گله می‌کنند که رسانه‌های غربی در تشریح تخلیه شبه نظامیان بوسیله نظامیان سوریه، ایرانی و روسی فقط روسیه و ایران را متهم می‌کنند، آنها می افزایند: «ولی هنگامی که قیام کنندگان هشت اتوبوس سوری را در برابر عموم آتش زدند، همان رسانه‌ها اتفاقاً استعداد سخن گفتن را از دست دادند. این اتوبوس ها برای تخلیه قیام کنندگان و خانواده یهایشان آمده بودند.
«سیاست گریرناپذیر تعویض رژیم ها»
مولفین می‌گویند که آنها از این امر «بسیار متحیر» اند که رسانه‌های غربی «حتی یک دفعه هم به سیاست قطعی آمریکا معطوف به تعویض رژیم ها در خاور نزدیک و میانه اشاره نکردند تا چه رسد به انتقاد از آن».
باصطلاح «دول ناکام» که زمینه مساعد برای گسترش فزاینده تروریسم و علت اساسی بروز سیل تمام نشونده آوارگان است نتیجه آشکار این سیاست است.
مولفین در پایان در رابطه با «جنگ سرد جدیدی» گه میان غرب و روسیه در گرفته و مثل اینکه روز بروز بیشتر می‌شود ابراز نگرانی کرده و «از همه گروه‌های اجتماعی دعوت می‌کنند که همراه با جنبش صلح طلبان در مناظره سیاسی شرکت کرده و به دفاع از راهکار های جلوگیری از درگیری‌ها و جنگ‌ها بپردازند».
