مرز مخالفت و خیانت

بدیهی است هیچ نظام و حکومتی در دنیا و تاریخ وجود ندارد که مخالف نداشته باشد اما مخالف نظام بودن یک بحث است ومخالف ملت بودن بحث دیگری، مخالف ملت مخالف به حساب نمی آید بلکه خائن به حساب می آید.

در برخی کشورها ممکن است مردم اهمیت چندانی به تفاوت این افراد ندهند اما در ایران این مساله بسیار مهم است.
مردم ایران به مخالفان احترام می گذارند اما به مزدوران و خیانتکاران نه.
در ابتدای انقلاب گروه های مختلف وجود داشتند که با یکدیگر برای رسیدن به قدرت درگیر بودند. برخی طرفداری این گروه و جناح و برخی هم طرفدار آن گروه و جناح بودند ولی وقتی که کار برخی گروه ها به مزدوری و خیانت کشید ملت نه فقط از اینان دست کشیدند بلکه بر علیه آنها به مخالفت پرداختند.
تفاوت ایرانی ها با همسایگانشان در این است که ایرانی ها از نظر شخصیتی بسیار ملی گرا می باشند در حالی که همسایگان آنها مخصوصا عرب ها چنین نیستند.
وقتی یکی از مخالفین نظام دست در دست صدام حسین که در حال قتل عام ایرانیان بود گذاشت ملت ایران از وی دوری جستند و با این کار در واقع این فرد تیر خلاص را به مجموعه خود زد.
ایرانیان زیادی هستند که با نظام جمهوری اسلامی مخالف می باشند اما همه شان می دانند اگر روزی با دشمن همپیمان شوند ملت ایران به آنها دیگر به چشم مخالف نگاه نمی کنند بلکه به چشم مزدور یا خائن و یا دشمن نگاه می کند.
در حال حاضر هم بسیاری در ایران هستند که با دولت های مختلف مخالف می باشند اما با نظام مخالف نیستند ولی همه می دانند که کافی است یک لحظه پایشان بلغزد و با دشمن همفکر شوند، نه حتی همپیمان، تا مردم آنها را طرد کنند.
اخیرا تعدادی خود فروش اقدام به نگارش نامه ای به دونالد ترامپ رئیس جمهوری منتخب آمریکا کرده اند و از وی خواسته اند که با ایران برخورد کند و سیاست های خصمانه ای بر علیه ایران اتخاذ کند.
مشخص نیست این افراد مخالف نظام هستند یا مردم.
خود را فرهیخته می دانند؟ فرهیخته فردی است که با منطق حجت قوی به محاجا می پردازد نه مزدوری و خیانت و خودفروشی.
بدیهی است که هر تصمیمی برای افزایش خصومت ها بر علیه ایران در وهله اول مردم ایران را هدف قرار خواهد داد چه تحریم اقتصادی باشد چه سیاسی چه نظامی.
همه این موارد هم طرفدار نظام را از مخالف نظام جدا نمی کنند تا این افراد بخواهند ادعا کنند که به دلیل مخالفت به نظام چنین کاری را انجام داده اند.
تنها بهانه ای که برای رفتار این افراد می توان به میان آورد علاقه آنها برای خیانت بیش از پیش به ایرانیان است.
بنده نمی گویم خیانت آنها به کشورشان چون با این رفتار دیگر نمی توان اینان را جزو ایرانیان به حساب آورد و ملت ایران از اینان مبرا می باشند.
این کار فقط از دست افرادی بر می آید که خود فروشی کرده اند و وجود و موجودیتی از خود دیگر ندارند تا به آن فکر کنند.
به هر صورت ملت ایران بصورت تاریخی با این تیپ افراد برخورد زیادی داشته و همیشه توانسته مزدوران و خیانتکاران و خودفروشان را از خود دور کند و شکست دهد.
این افراد این کارها را انجام می دهند تا دشمن مردم ایران استخوانی را جلویشان بیاندازد و چند صباح ننگینی با این استخوان زنده بمانند ولی ننگ و شرم تا ابد بر پیشانی آنها نقش خواهد بست.
حیف که برخی پس از خودفروشی مجبور می شوند دست به چه کارهای پست و پلیدی بزنند تا بلکه اربابانشان را خوشحال کنند
ننگشان باد، این استخوانی که جلویشان می اندازند چه قدر ارزش دارد؟