مجله آمریکایی « The National interest » مقاله ای تحت عنوان « روسیه و چین آماده باشید: جنگنده نامرئی آمریکایی ظهور می کند» را به چاپ رساند. در این مقاله آمده است که با ظاهر شدن این جگنده در ترکیب نیروی دریایی آمریکا که اولین نوع جنگنده نامرئی « اف-35» با پرواز از عرشه است ، ناوگان از انعطاف تهاجمی بیشتری برخوردار می شود. آیا این موضوع واقعیت دارد؟ واسیلی کاشین کارشناس نظامی روسیه به این سوال پاسخ می دهد.
از نظر تئوری، ظاهرشدن آنها در ترکیب ناوگان باید نقش مهمی در تغییر توازن نیرو در اقیانوس آرام بازی کند و شانس اجرای استراتژی نبرد هوایی — دریایی بر علیه نیروهای ارتش خلق چین در منطقه را افزایش بدهد. جنگنده نامرئی با برد پرواز بیشتر باید ضربه هوایی به مراکز هدایت و ارتباط نیروهای مسلج چین وارد آورد. در حالی که ناوهای هواپیمابر در فاصله امنی از سواحل چین قرار خواهند داشت.
ناوهای هواپیمابر آمریکایی در فاصله دوری از مناطق عمل موشک های بالستیکی ضد کشتی چین مانند DF-21D و بویژه DF-26D قرار خواهند داشت. موشک آخری از برد 4000 کیلومتر برخوردار است که از شعاع عمل « اف-35 اس» و « اف-35 ب» با پرواز عمودی آمریکا بمراتب بیشتر است. اما به دلیل دور بودن ناو هواپیمابر آمریکایی از سواحل چین، چینی ها با مشکل کشف و رهگیری آنها روبرو خواهند شد.
گروه ناوهای ضربتی چین نمی تواند در آینده نزدیک خطری برای ناوهای آمریکایی در برداشته باشد. چینی ها چنین وظیفه ای به ناوهای خود محول نمی کنند. ناو هواپیمابر « لیائونین» و دو ناو در حال ساخت از سیستم پرواز از ترامپلین بدون کاتاپولت شوروی استفاده خواهند کرد. این امر بر وزن پرواز هواپیما تأثیر می گذارد. این نوع ناو بعید است بتواند بیش از 25 جنگنده « J-15» را حمل کند. در این ناوها نمی توان هواپیماهای دوربرد کشف رادار را مستقر کرد. بدین ترتیب چینی ها برای نابودی ناوهای ضربتی آمریکا از مجموعه راکت های بالستیکی ضد کشتی ، زیردریایی ها و نیروهای هوایی ضربتی ساحلی مجهز به راکت های ضد کشتی استفاده خواهند کرد.
بعلاوه، احتمال آن می رود که چینی ها همانا برای رسیدن به این هدف ،در حال افزایش سرمایه گذاری در طراحی پهپادهای بزرگ « استراتژیکی» اکتشافی شبیه Global Hawk هستند. جنگنده های چینی نسل پنجم « J-20» — هواپیماهایی بمراتب بزرگتر و سنگین تر از « اف-35» هستند و احتمال آن می رود که از آنها برای انجام عملیات نظامی بر فراز آبها و به عنوان هواپیماهای ضربتی حامل موشک های ضد کشتی استفاده شود.
بدین ترتیب راکت های بالستیکی ضد کشتی ، بمب افکن های دوربرد H-6K با موشک های سنگین بالدار ضد کشتی و هواپیمای های ضربتی از نوع « J-20» و راکت مافوق صوت ضد کشتی که از زیردریایی های چینی پرتاب خواهند شد برای گروه ضربتی ناو هواپیمابر با جنگنده « اف — 35» خطرناک خواهد بود. وقتی « اف —35» طراحی می شد ، وظیفه تأمین دفاع ضد هوایی ناو هواپیمابر در الویت قرار نداشت. این هواپیما برای ضربه زدن به اهداف ساحلی در نظر گرفته شده بود. در نتیجه این هواپیما برای اوضاع و شرایط جدید که آمریکا در بخش غربی اقیانوس آرام با آنها مواجه خواهد شد مناسب نخواهد بود.
هواپیمای « اف —35» مجبور می شود با جنگنده های دشمن دست و پنجه نرم کند که دارای رادار قوی ، راکت های « هوا به هوا» با برد زیاد هستند که تا حدی می توانند از دید دشمن نامرئی بمانند. در عین حال، امتیازات هواپیمای « اف —35» از نظر تعداد تسلیحات، حداکثر سرعت و مانوردهی و برد پرواز برتر است. این هواپیما باید مانع از ضربات راکت های بالدار به کشتی های واحد خود شود و گشت زنی دائم در هوا برای تأمین دفاع ضد هوایی را به انجام برساند. این هواپیما باید به عنوان حامل نیرومند راکت های ضد کشتی وارد عمل شود و بدین منظور شاید افزایش فشار تسلیحاتی آن لازم شود.
هواپیمای « اف-35» یک هواپیمای مدرن و انقلابی است. اما این هواپیما بر اساس دیدگاه های عمیقا اشتباه استراتژیک دهه 90 ساخته شده است که بر طبق آن برتری آمریکا در دریا و هوا طبق هر شرایطی تضمین می شود. حال باید دید آیا آمریکایی ها می توانند در شرایط جدید به این اهداف برسند.
