کارخانه «ماشین سازی» روسیه یکی از محرمانه ترین کارخانه های کرپراسیون « روس اتم» واقع در شهر « الکتروستال» در حومه مسکو ، درهای خود را به روی خبرنگاران و مهمانان 11 — مین همایش بین المللی تحت عنوان « انرژی اتمی ، اکولوژی، امنیت —2016» گشود. این همایش از 22 تا 23 ماه نوامبر در مسکو برگزار شد. خبرنگار « اسپوتنیک» نیز یکی از خبرنگارانی بود که در این « تور مطبوعاتی» شرکت داشت. خبرنگار « اسپوتینک» در گزارش خود گفت:
— برای ورود به این کارخانه مجبور شدیم روپوش، کلاه و روکفشی های سفید بپوشیم و ماسک به صورت بزنیم. بعلاوه به هریک از بازدیدکنندگان کارخانه « دز سنج» داده شد تا میزان دز رادیو اکتیو اندازه گیری شود.
کارخانه « ماشین سازی » یکی از 12 کارخانه کرپراسیون « عناصر سوخت» — TVEL — است که مطابق با اطلاعات شرکت مذکور 17 درصد بازار جهانی سوخت هسته ای به آن تعلق دارد و قصد دارد این سطح را تا سال 2032 به 22 درصد برساند. این کارخانه برای انواع مختلف رآکتورها، سوخت تولید می کند، از جمله رآکتورهایی که با « نوترون سریع» کار می کنند و همچنین برای رآکتورهای تحقیقاتی و رآکتورهای هسته ای کشتی ها. هم اکنون کارخانه « ماشین سازی» سوخت 78 رآکتور روسیه و 14 نیروگاه اتمی کشورهای اروپایی و آسیایی را تأمین می کند و این سوخت را به خارج از کشور صادر می کند. قرص ها و کاست های سوختی « ت. و. اس» 90 درصد صادرات کارخانه را تشکیل می دهند.
در این کارخانه بر طبق یک شمای اتوماتیک، سوخت برای انواع مختلف رآکتورها تولید می شود. تنها فرق در نوع پودر اورانیوم است که به عنوان ماده خام برای تولید قرص های هسته ای مورد استفاده قرار می گیرد. تکنولوژی تولید چند مرحله ایست. پودر اورانیوم غنی شده « پرس می شود» و تحت فراوری حرارتی قرار می گیرد و صیقل داده می شود و سپس قطر هر یک از قرص های هسته ای با میکرومتر لیزری اندازه گیری می شود تا مانع از بروز نقص در آنها شود. نقص های احتمالی در برنامه کامپیوتری وارد شده است و حافظه کامپیوتر با کشف هر قرص هسته ای معیوب با کمک » هوا» به یک کنتینر ویژه انداخته می شود. قرص های هسته ای در بخش دیگر کارخانه از » مغزی» های ویژه تحت عنوان « تِوِل» برخوردار می شوند که بعدا از آنها ساختار بزرگتری تحت عنوان fuel assembly — مجموعه سوخت — مونتاژ می شود.
آلکسی ژیگالین، مدیر فنی کارخانه در مصاحبه با خبرنگار « اسپوتنیک» گفت که شرکت « تِوِل» « در ردیف شرکت های بزرگ جهانی تولیدکننده سوخت هسته ای مانند شرکت « AREVA » و شرکت آمریکایی Westinghouse قرار دارد. « بازار نیروگاه های اتمی دزاین روسی وجود دارد که رقبای ما بدشواری می توانند در آنجا کار کنند ( در اکثر نیروگاه های اتمی دزاین غربی، مجموعه سوخت چهار ضلعی استفاده می شود و در رآکتورهای روسی آنها شش ضلعی هستند. همانا این تفاوت را دزاین روسی می نامند). شرکت آمریکایی « وستینگ هائوز» سعی می کند وارد این بازار شود ، اما متأسفانه تلاش آنها چندان موفق نبوده است. درست تر بگویم برای آنها جای تأسف است و برای ما شادی آور. آنچه به تماس های ما با شرکت « ارِوا» مربوط می شود ، این شرکت، کشور دریافت کننده سوخت را تعیین می کند. ما سوخت را به سفارش آنها تولید می کنیم».
در ماه فوریه سال آینده « شرکت ماشین سازی» روسیه صدمین سالگرد خود را برگزار خواهد کرد. 28 فوریه سال 1917 میلادی، اولین مهمات جنگی در آنجا تولید شد. در سال های جنگ دوم جهانی، کارخانه به تولید تسلیحات پرداخت — راکت ها برای سامانه افسانه ای « کاتیوشا» و « وانوشا» که پیروزی اتحاد شوروی بر آلمان را ممکن ساخت. با پایان جنگ، تولید تسلیحات متوقف شد و این کارخانه در پروژه اتمی اتحاد شوروی شامل شد و طراحی انواع سوخت هسته ای و تولید آنها را آغاز کرد. در سال 1954 میلادی، همانا در آنجا سوخت برای اولین نیروگاه اتمی در « اوبنینسک» تولید شد و دیرتر در سال 1957 سوخت هسته ای برای اولین یخ شکن اتمی جهان.
با پیشرفت « انرژی سبز» در بسیاری از کشورها، انرژی اتمی، با ثبات ترین و پاکیزه ترین انرژی از نظر پخش مقدار گاز کربنیک در جو به حاسب می آید. مطابق با داده های انجمن اتمی جهان، تولید برق هسته ای از 379گیگاوات در سال 2015 میلادی تا 552 گیگاوات تا سال 2035 افزایش خواهد یافت که آشکارا تقاضا برای سوخت هسته ای در جهان را افزایش می دهد.
