حدود دو هفته پیش رهبر جمهوری اسلامی آیت الله خامنه ای در صحبت های خود در مورد آقای ترامپ گفت:" چند برابر چیزهایی را که ما میگفتیم و بعضی باور نمیکردند و نمیخواستند باور کنند، خود اینها گفتند. و جالب این است که آن که صریح‌تر گفت، بیشتر مورد توجّه مردم قرار گرفت. آن مرد (منظور ترامپ) چون واضح‌تر گفت، صریح‌تر گفت، مردم آمریکا بیشتر به او توجّه کردند. طرف مقابل گفت این پوپولیستی کار میکند؛عوام‌گرایانه، چرا عوام‌گرایانه؟ برای خاطر اینکه حرفهایش را مردم نگاه میکردند، میدیدند درست است؛ در واقعیّات زندگی خودشان آن را میدیدند. ارزشهای انسانی در آن کشور نابودشده و لگدمال‌شده است؛ تبعیض نژادی وجود دارد."
آقای ترامپ خوب می داند که مردم آمریکا به این دلیل به او رای دادند که از سیستم و ساختار سیاسی و حاکمیتی در ایالات متحده خسته شده اند و او به آنها وعده تغییر این سیستم و ساختار سیاستی و رفتار آن را داده.
آقای ترامپ همچنین وعده داده که ایالات متحده در امور دیگر کشورها دخالت نکند و ایالات متحده مانند دوران قبل از جنگ جهانی دوم فقط به دنبال رونق داخلی خود باشد و تلاش نداشته باشد که با زور نظر خود را بر دیگران تحمیل کند.
در واقع ریشه اختلافات ایران و ایالات متحده بر سر همین مسایل تبعیض نژادی و دخالت ایالات متحده در امور دیگر کشورها و تلاش برای تحمیل نظر خود با زور و توطئه چینی بر علیه دیگر کشورها است.
ایرانی ها چندین بار گفته اند که به هیچ وجه با ملت آمریکا مشکلی ندارند و با توجه به اینکه تعداد ایرانی ها و ایرانی الاصل هایی که در ایالات متحده و کانادا زندگی می کنند معادل حدود ده درصد جمعیت ایران می باشند می توان گفت حتی رابطه خونی هم با آمریکایی ها دارند.
برخی متصور می باشند که اختلاف ایران و ایالات متحده ازلی است اما چنین چیزی نیست اگر زمانی شرایط روابط برابر و متعادل میان دو کشور برقرار گردد آنوقت مشکلی برای برقراری چنین رابطه ای وجود نخواهد داشت.
اگر واقعا آقای ترامپ بتواند به وعده های خود عمل کند آنوقت می توان گفت بسیاری از اختلاف نظر ها میان ایران و ایالات متحده خود به خود حل و فصل شده.
علیرغم اینکه نخست وزیر اسرائیل از انتخاب آقای ترامپ استقبال کرده اما خودش هم می داند که در انتخابات لابی های اسرائیلی و رسانه های وابسته به آن همگی از خانم کلینتون حمایت می کردند و حتی بر علیه آقای ترامپ شعار می دادند.
آقای ترامپ تنها کاندیدای انتخابات آمریکا است که حاضر نشد زمان سفر به اسرائیل کلاه معرف یهودی ها را بر سر بگذارد و یا اینکه برای دعا جنب دیوار ندبه در قدس حاضر شود و همه اینها نشانه دیدگاه های متفاوت وی نسبت به اسرائیل است.
نباید فراموش کرد که آقای ترامپ یک تاجر آمریکایی مسیحی است که سالها با تاجران یهودی دست و پنجه نرم کرده و همچنین عمده افرادی که در ایالات متحده به وی رای داده اند افرادی هستند که از تسلط کارتل های یهودی بر قدرت اقتصادی آمریکا به ستوه آمده اند و خواهان بازگشت قدرت اقتصادی به آمریکای مسیحی هستند.
با این شرایط نمی توان گفت که چون آقای ترامپ در دوران تبلیغات انتخاباتی قول داده سفارت آمریکا را به قدس منتقل کند پس وی شش دانگ وابسته به اسرائیل است. نباید فراموش کرد که بسیاری از دیگر روسای جمهوری پیشین ایالات متحده هم چنین وعده ای داده بودند اما سفارت ایالات متحده هنوز در تل آویو می باشد.
به این دلیل بنده می توانم بگویم سخن یکی از وزرای اسرائیلی که گفته بود با انتخاب ترامپ امید تشکیل دولت فلسطینی به رویا پیوسته رویایی بیش برای آن وزیر نبوده.
ماجرای اسرائیلی ها مانند ماجرای آقای اردوغان می ماند که همین یک ماه پیش در یک سخنرانی عمومی اظهار داشته بود "اینکه نام ترامپ بر سردر دو برج در استامبول باشد عار بزرگی برای ترک ها به حساب می آید و افسوس می خورد که چرا در مراسم افتتاح این برج ها اصلا شرکت کرده و ترک ها باید این عار را از سردر این دو برج در استامبول پاک کنند"، اما پس از انتخاب آقای ترامپ اظهار می داشت که روابط ترکیه وایالات متحده پس از انتخاب وی رونق خواهد یافت.
اگر آقای ترامپ طبق وعده های انتخاباتی خود در حل بحران های جهانی بخواهد با روسیه همکاری کند قطعا بحث حل بحران سوریه و منطقه خاور میانه هم یکی از آنها خواهد بود و قطعا حل بحران فلسطین هم در پی آن خواهد بود.
شاید به همین دلیل است که کشورهای عرب حوزه خلیج فارس از انتخاب آقای ترامپ ناراحت می باشند چون آنها به خانم هیلاری کلینتون امید بسته بودند که در صورت ورود به کاخ سفید خواسته های آنها مانند فشار بر علیه ایران و شاید هم راه اندازی جنگ نظامی بر علیه ایران چه بصورت غیر مستقیم در سوریه ویا حتی مستقیم همراهی کند.
ورود آقای ترامپ همه نقشه های آنها را نقش بر آب کرد و ملیون ها دلار سرمایه گذاری آنها روی خانم کلینتون بر باد رفت.
با این شرایط می توان گفت اگر آقای ترامپ به وعده های خود عمل کند و ایالات متحده دست از دخالت در امور دیگر کشورها بردارد و تلاش نداشته باشد نظر خود را بر دیگر کشورها تحمیل کند احتمال اینکه ایران وایالات متحده به سمت نزدیکی و تفاهم پیش بروند بسیار زیاد خواهد بود، مخصوصا که رهبر جمهوری اسلامی تنها رهبر جهان بود که قبل از انتخابات ریاست جمهوری در ایالات متحده به صراحت پیش بینی اینکه ملت آمریکا چه می خواهد و کدام کاندیدا حرف دل مردم آمریکا را می زند و اینکه حرف دل مردم آمریکا همان حرفی است که ایرانیها می زنند، را کرده بود. در حالی که دیگران همه در حال فحاشی و تمسخر و بد و بیراه گفتن به رئیس جمهوری جدید ایالات متحده بودند.
