به گزارش « دیلی تلگراف» چین 5 مزرعه بزرگ تولید تنباکو در زیمبابوه را اجاره کرد. این مزارع در سال 2000 از مزرعه داران سفید مصادره شدند و از آن زمان تا کنون متروک ماندند. چین برای اولین بار مزارعی را برای استفاده انتخاب کرده است که سفیدپوستان آنها را به حال خود رها کردند. این مزارع در شمال — غرب « حراره» واقع است که بطور سنتی در آنجا تنباکو با کیفیت عالی تولید می شود.
این مزارع در قالب برنامه مشترک احیا و توسعه رشته کشاورزی زیمبابوه در اختیار چین گذاشته شده است. چین با تخصیص 4 میلیارد دلار برای اجرای این طرح موافقت کرد. شرط مطرح شده: پرداخت بموقع بدهی و سهمی از محصولات تولیدی عنوان شد که فقط تنباکو نیست — گل، پنبه و سویا و گوشت گاو را نیز شامل می شود.
چین با وجود ریسک زیاد در این رشته، در همکاری با زیمبابوه موافقت کرد. سال گذشته سی جین پین رئیس جمهور چین در زمان سفر به « حراره» بخشش بدهی زیمبابوه به میزان 40 میلیون دلار را اعلام نمود. بدهی کل زیمبابوه به چین، 700 میلیون دلار است.
قرارداد تنباکو باید به زیمبابوه، در کاهش وابستگی وامی به چین کمک کند و به جای پول، تنباکو به چین بدهد. بعلاوه در سال های اخیر چین خریدار اصلی تنباکوی زیمبابوه است. در سال گذشته، زیمبابوه 29 میلیون کیلوگرم تنباکو صادر کرد که بخش اعظم آن، 20 میلیون کیلو به قیمت 163 میلیون دلار سهم چین بود. صادرات به آفریقای جنوبی 4 میلیون و 100 هزار کیلو بود. بلژیک، اندونزی ، روسیه و امارات متحده عربی واردکنندگان دیگر تنباکوی زیمبابوه هستند.
تاتیانا دِیچ کارشناس انستیتوی آفریقا معتقد است که قرارداد اجاره مزارع بزرگ تنباکو بین چین و زیمبابوه گواه سطح مشترک مناسبات دو جانبه است.
— چین واقعا هم بزرگترین خریدار تنباکو زیمبابوه است و این کالا فروش خوبی در داخل چین دارد. این معامله بیشتر به نفع چین است. از سوی دیگر مناسبات زیمبابوه با چین در مقایسه با دیگر کشورهای آفریقایی، گرم تر است. هم اکنون انتقال مزارع بین کشورها، زیاد جریان دارد. چین و هند زیاد از این روش استفاده می کنند، آنها مزارع و قطعات بزرگ زمین را اجاره می کنند. می گویند اجاره کنندگان زیاده از حد از کود شیمیایی استفاده می کنند که باعث تضعیف قدرت خاک می شود. نه تنها زیمبابوه، بلکه دیگر کشورهای آفریقایی نیز با این مسأله روبرو هستند. اما باتوجه به این موضوع که زیمبابوه در کاشت تنباکوی بیشتر ذینفع است، در مورد کنونی اجاره دادن مزارع با نظر مثبت روبرو می شود.
آشکار است که شرکت های چین به پر شدن خزانه زیمبابوه کمک می کنند. سال گذشته قیمت صادرات تنباکو یک میلیارد دلار بود. در حالی که کل بدهی خارجی زیمبابوه نزدیک به 10 میلیارد دلار است. در سال 2017 میلادی، تولید تنباکو در کشور با شرکت چین در سرو سامان دادن به 5 مزرعه متروک باید دوبرابر شود. این خبر را روزنامه « زیمبابوه ایندپندنت» با استناد به منبع آگاهی در دولت اعلام کرد.
هم اکنون زیمبابوه سومین کشور صادرکننده تنباکو پس از برزیل و آمریکاست. همکاری با چین حضور آن کشور در بازار جهانی را گسترش خواهد داد. بعلاوه ورود تنباکوی مرغوب زیمبابوه به بازار باعث افزایش مزایا و قدرت رقابت شرکت China National Tobacco Corporation خواهد شد. سهم این شرکت حدود 30 درصد بازار جهانی تنباکو و تقریبا کل بازار داخلی است. رقبای اصلی آن شرکت های — Philip Morris International, (US), British American Tobacco, (US-Britain), Imperial Tobacco (Britain) и Japan Tobacco (Japan),
باید به فکر آن باشند که چطور می توانند با مزایای « زیمبابوه ای» شرکت چینی رقابت کنند.
واکنش ها می تواند متفاوت باشد، اما بعید است بتوانند قوانین بازی خود را به واردکنندگان چینی تحمیل کنند و بشکلی مانع از افزایش حضور آنها در بازارهای جهانی تنباکو شوند. از جمله به دلیل جای محکم یوآن در اقتصاد زیمبابوه. در سال گذشته مقامات زیمبابوه استفاده از یوآن در معاملات بین دو کشور را اعلام کردند. در پی آن، بسیاری از کارشناسان به استفاده از یوآن حتی در محاسبات داخلی فراخواندند تا وابستگی به دلار آمریکا کاهش یابد. از یوآن هر چه فعال تر در محاسبات بین المللی استفاده می شود. این امر تا حدودی به کاهش تأثیرات منفی تحریم های آمریکا در رابطه با زیمبابوه کمک می کند. زیرا شرکت های زیمبابوه می توانند از طریق شرکت های مالی هنگ کنگ و نه آمریکا پرداخت های خود را به انجام برسانند. به ویژه با توجه به این نکته که اداره کنترل بر دارایی های خارجی وزارت دارایی آمریکا بارها پرداخت های یکسری از شرکت های زیمبابوه را مسدود کرده است.
