زندانی در آخرین نقطه زمین

© Fotolia / Josefkubesزندان
زندان - اسپوتنیک ایران
اشتراک
شهر وحشتناک آرژانتین 114 ساله شد.

شهر (Ushuaia)، در آرژانتین که 114 سال پیش ساخته شد  مبدل به آخرین نقطه در سرنوشت  خطرناک ترین جنایتکاران آرژانتین شد.

بعضی ها  در سواحل رودخانه شهر می سازند، دیگران  در دشت ها که خاک خوبی دارد.  بعضی ها در مناطقی با آب و هوای معتدل دست به شهرسازی می زنند.  اما شهر آرژانتینی « اوشوآیا» در پیرامون  زندان وحشتناکی ساخته شد.

موندو کارلوس  وایرو  رئیس موزه دریایی و موزه زندان « اوشوآیا» در مصاحبه با رادیو « اسپوتنیک» گفت: « زندان از سال 1902 تا 1947 میلادی  فعال بود. این زندان برای  مسکونی کردن  منطقه مهم از نظر استراتژیک در  جنوبی ترین  نقطه کشور ساخته شد. بعلاوه  زندانیان،  نگهبانان زندان واعضای خانواده اشان در آنجا ساکن شدند.  شهر « اوشوآیا» با کمک   بازرگانان و مدیریت زندان ساخته شد. بخش اعظم  ساکنان شهر را زندانیان و  نگهبان زندان  تشکیل می دادند. این زندان مرکز  زندگی شهر بود».

این  زندان فقط جنایتکارانی را می پذیرفت که محکوم به حبس ابد شده بودند.  در زندان 5 بخش با  سلول هایی  به طول یک و نیم متر و عرض  2 متر  و 380 سلول انفرادی و دیوارهایی به ضخامت  60 سانتیمتر وجود داشت.

وایرو تعریف کرد: « در پشت این دیوارها،  تعدادی از قاتلان که به دلیل  بیرحمی زیاد در قتل معروف شده بودند، در حال گذراندن دوران حبس بودند.  ماتئو بانکس — Mateo Banks- در خانواده کشاورزی بدنیا آمد.  او تمام اعضای خانواده اش را برای به ارث بردن زمین به قتل رساند.  اما حساب او درست از آب در نیامد. او برادران  و دختر خاله ها و پسر عموهای خود — رویهمرفته 8 نفر را کشت».

کائوتانو سانتوس گادینو — Cayetano Santos Godino- معروف ترین زندانی، با لقب « کوتوله  بیرحم»  وقتی 16 ساله بود در سال 1912 میلادی  بازداشت شد.  او  بچه ها را فریب می داد  و بعد آنها را می سوزاند، با سنگ به سر آنها می کوفت و یا سر آنها را میخ می کوبید. این جنایتکار در سن 44 سالگی در سلول خود درگذشت.  اگر بتوان به  اطلاعات رسمی  باور کرد، زندانیان دیگر او را تا حد مرگ مورد ضرب و شتم قرار می دادند.

زندانیان سیاسی نیز در بین دیگر زندانیان بودند، مثلا  سیمون رادوویتسکی — Simón Radowitzky- که آنارشیست اکراینی بود. او به دلیل سوء قصد به جان رئیس پلیس بوینس — آیرس به حبس ابد محکوم شده بود. پس از 21 سال حبس در زندان مورد عفو قرار گرفت و  کشور آرژانتین را ترک کرد.

 وایرو در ادامه تعریف کرد و گفت: «  در زمان جنگ داخلی در اسپانیا، او به طرفداری از جمهوریخواهان جنگید و در سن 65 سالگی درگذشت.  در زندان مورد شکنجه زیاد قرار گرفت. ادوارد  استورلا — Eduardo Sturla- بوکسر مشهور  دهه 1930 نیز در آن زندان حبس بود.  نگهبانان او را مورد ضرب و شتم قرار می دادند.  او از خود دفاع می کرد.  او می توانست آرواره نگهبان را  از جا درآورد.  به این دلیل او را با باتوم  می زدند. اینها اتفاقات معمولی  در زندان هستند. نمی شد این کارها را شکنجه نامید، اذیت و آزار  به عنوان جزای جرم. نگهبانان، زندانیان را مجبور می کردند برهنه در  سلول های سرد — با دمای 5 درجه بالای صفر- بمانند.  آنها می بایست  شدت مجازات و  تمام وحشت آن جا را حس می کردند».

 زندان در 46- مین سالگرد خود به فعالیت خود خاتمه داد. جایی غیر انسانی. در هیچ یک از سلول ها دستشویی وجود نداشت.  سلول ها سرد بودند.  سه بخاری  آهنی  هر بخش زندان به طول 75 متر را گرم می کرد.  زندانیان زیاد مریض می شدند. مدیریت زندان که در فاصله دوری از بوینس — آیرس قرار داشت، هرکاری می خواست  انجام می داد و هیچکس  از آن باخبر نمی شد».

مدیر موزه در خاتمه گفت: این زندان به یکی از جاذبه های  فرهنگی و گردشگری شهر مبدل شده است.  دیوارهای آن  حافظ  رفتار بیرحمانه ای است که در پشت  آنها انجام می شد. حفظ خاطره این زندن اهمیت زیادی دارد، زیرا اتفاقات وحشتناک زیادی در آنجا رخ داده است که یادبود تلخ تأسیس شهر  است».

نوار خبری
0
loader
بحث و گفتگو
Заголовок открываемого материала