در سازمان « روس کوسموس» طراحی موشک جدید مافوق سنگین آغاز شد که برای ساخت آن از برنامه « انرگیا — بوران» استفاده خواهد شد که در آن پروژه ، موتور « ار.د-171» طراحی شد که تا کنون دستاورد بی نظیر در عرصه موتورهایی با سوخت مایع است. سازمان « روس کوسموس» قصد دارد برنامه ساخت « آنگارا آ. 5. و.» با بخش هیدروژنی را کنار بگذارد.
ولادیمیر سونتسف، مدیر عامل شرکت موشکی — فضایی « انرگیا» در گفتگویی با روزنامه « ایزوستیا» چاپ روسیه گفت: « ما و الکساندر مدودف، طراح کل موشک در سازمان « روس کوسموس» در حال بررسی طراحی موشک حامل مافوق سنگین با استفاده از موتور بی نظیر — ار.د.-171» هستیم. این موتور اساس طرح موشک مافوق سنگین را تشکیل خواهد داد. استفاده از سوخت هیدروژنی در بخش های اول و دوم موشک در نظر گرفته نشده است. سومین بخش را می خواهیم از « آنگارا» به عاریت بگیریم. بدین ترتیب می توانیم در صرف هزینه و زمان صرفه جویی کنیم. ما از آنچه در اختیار داریم استفاده خواهیم کرد تا از صرف هزینه های اضافی بدور بمانیم. ما فعلا به « دهه آینده» فکر نمی کنیم. به عقیده من ساخت موشک مافوق سنگین بر طبق این شِما در کوتاه ترین زمان — پنج — هفت سال ممکن خواهد شد».
به گفته ولادیمیر سونتسف، موشک مافوق سنگین، موشک اصلی در اجرای برنامه های آتی کره ماه خواهد بود.
ولادیمیر سونتسف گفت: « با توجه به برنامه فضایی مصوبه « روس کوسموس» و دولت، اولین پرواز سفینه « فدراسیون» بدون سرنشین از پایگاه فضایی واستوچنی» با موشک « آنگارا آ.5. پ» باید درسال 2021 میلادی، انجام شود. در سال 2023 میلادی پرواز سرنشین دار از پایگاه « واستوچنی» باید به انجام برسد که بر طبق نتیجه این پرواز باید برای مرحله بعدی — پرواز به فضای دور — آماده بشویم. تا آن زمان اجرای برنامه ساخت موشک مافوق سنگین آغاز خواهد شد که امکان ساخت موشک تا سال 2025 میلادی را مهیا خواهد ساخت که با کمک آن می توانیم تمام ایده های بلندپروازانه خود در خصوص برنامه ماه را اجرا کنیم».
برای اجرای برنامه فضایی فدرال طی سال های 2025-2016، و کارهای مجتمع موشکی « آنگارا» ما فوق سنگین تا سال 2025 میلادی سرمایه ای به میزان 77 میلیارد و 400 میلیون روبل تخصیص داده شده است.
آندری یونین عضو وابسته آکادمی فضایی روسیه به نام سیولکوفسکی، در این خصوص گفت: « ساخت موشک سنگین را نمی توان یک پروژه سودمند اقتصادی نامید. از اینرو اجرای این طرح با استفاده از اجزاء موجود ، گامی در جهت صحیح است. موشک مافوق سنگین را می توان با استفاده از بخش ها و اجزاء سریال مونتاژ کرد. این امر با چند پرتاب — یکی — دو پرتاب در سال- قیمت مناسب آن را تأمین خواهد کرد. نیازی به طراحی بخش هیدروژنی نخواهد بود، زیرا ساخت آن باید از صفر شروع شود و بعلاوه تکنولوژی هیدروژنی نیاز به زیر ساخت بسیار گران قیمتی در پایگاه فضایی دارد».
