عقب نشینی مخالفین و تحویل دارایا که چهار سال است در محاصره قرار دارد به این معنا می باشد که زمینه سقوط معظمیه که تافته جدا بافته دارایا نیست، نیز فراهم شده و همه فشار های ارتش سوریه برای پاکسازی دوما، آخرین پایگاه تروریست ها در نزدیکی دمشق، متمرکز خواهد شد. در صورتی که این سه منطقه از دست شورشیان خارج شود دمشق کاملا از نظر امنیتی تامین خواهد شد و دیگر شورشیان هیچ امیدی به سرنگونی دولت مرکزی نخواهند داشت.
این اتفاقات زمانی رخ می دهد که در شمال سوریه ترک ها در عملیاتی (نمی دانم می توان بر آن نام عملیات نظامی گذاشت یا گشت تفریحی نیروهای نظامی چون این عملیات با کوچکترین مقاومتی مواجه نشد و اگر چند خمپاره در فضای باز باغات آن منطقه منفجر نمی شد تا به شخم زدن باغات کمک کند کسی متوجه عملیات نیز نمی شد) وارد بخشی از شمال سوریه شدند و اعلام کردند که تصمیم دارند اعضای برخی گروه های طرفدار خود در راس آنها گروه ارتش آزاد سوریه را در آنجا مستقر کنند، همپیمانان همان گروه هایی که قرار است از داریا عقب نشینی کنند به به ادلب بروند.
با توجه به اینکه تامین امنیت دمشق و جنوب آن مخصوصا مناطق نزدیک به حرم حضرت زینب(س) به عهده مدافعین حرم، نیروهای مردمی و حزب الله لبنان سپرده شده احتمالا پس از تحویل گرفتن این منطقه توسط ارتش سوریه از این نیروها خواسته خواهد شد که نگهداری دارایا را نیز عهده دار شوند تا ارتش برای آزاد سازی مناطق دیگر دست به کار شود.
یعنی عملا نیروهای همپیمان ترکیه در شمال و نیروهای همپیمان ایران در جنوب روی زمین پیشروی خواهند کرد، و این نشان می دهد خروجی گفتگو های فشرده ایران و ترکیه و روسیه خیلی سریعتر از پیش بینی ها درحال منعکس شدن است و ایالات متحده نقشه های قبلی خود را جهت همراهی با تصمیمات بازیگران اصلی بحران سوریه تغییر داده، حد اقل فعلا چرا که همزمان گفتگوهای ماراتونی وزرای امور خارجه ایالات متحده و روسیه در ژنو نشان می دهد که خوراک جدیدی برای حل بحران سوریه در حال تهیه شدن می باشد.
روند اتفاقات نشان می دهد که تقسیم بندی مناطق نفوذ نیروها در سوریه تغییر خواهد یافت و این تقسیم بندی بر اساس آن خواهد بود که نیروهای وابسته به دولت سوریه وحامیان آن بخش هایی که عموما در جنوب و غرب حلب واقع شده (که بخش اصلی مسکونی کشور سوریه نیز به حساب می آید) را در اختیار خواهند گرفت و گروه هایی که به قول معروف میانه رو و حاضر به گفتگو با دولت سوریه می باشد مناطقی که واقع در شمال شرقی حلب تا ترکیه است را در اختیار خواهند گرفت کرد ها هم در شرق رود فرات که همان مراکز قبلی خود است مستقر خواهند شد. در این میان همه گروه هایی که حاضر به گفتگو با دولت مرکزی نیستند، عموما گروه های وابسته به عربستان سعودی و کشورهای عرب حوزه خلیج فارس، با حمله همه طرفه مواجه خواهند شد و از بین خواهند رفت. پس از آن دولت سوریه با مخالفان خود پای میز مذاکره خواهد نشست وتوافقاتی برای تقسیم قدرت و آشتی ملی انجام خواهد داد.
یعنی به همین سادگی همان طرح قدیمی ایران جهت حل بحران سوریه در حال پیاده سازی است.
دیدار اخیر آقای جان کری از ریاض علیرغم اینکه در سطح رسانه ای حمایت ظاهری ایالات متحده از مواضع عربستان سعودی در مورد یمن را به نوعی در پی داشت اما منابع آگاه اظهار می دارند که در پشت پرده جمع کردن همه وزارت خارجه کشورهای عرب حوزه خلیج فارس تشر رسمی از طرف ایالات متحده نسبت به رفتارهای غیر مسئولانه آنها طی چند سال اخیر در آن بود و وزیر خارجه ایالات متحده رسما به آنها اطلاع داد که این کشور دیگر نمی تواند بر رفتارهای این کشورها مخصوصا عربستان سعودی در منطقه سرپوش بگذارد و ریاست جمهوری ایالات متحده تصمیم گرفته تا قبل از پایان دوره ریاست جمهوری خود بحران های سوریه — عراق — یمن و بحرین را به سر انجام برساند و در این راستا یا این کشورها همکاری ومشارکت می کنند و یا اینکه نیروهای وابسته به آنها از صحنه حذف خواهند شد.
همین منابع اظهار می دارند که کری سعودی ها آخرین فرصت را جهت حل مشکل خود با یمن داده و همچنین به وزیر امور خارجه بحرین گفته که جامعه بین المللی نمی تواند بیش از این رفتارهای سرکوب گرایانه حکومت این کشور بر علیه اکثریت را نادیده بگیرد.
در مراسم شام خصوصی که در پی دیدار وزیر امور خارجه ایالات متحده از ریاض میان وزرای امور خارجه کشورهای عرب حوزه خلیج فارس برگزار شده بود همه متفق القول بودند که نقش وتاثیر ایران بر سیاست های بین المللی بسیار زیاد شده و به نفع این کشورها نیست وباید راه و چاره ای برای درمان این معضل پیدا کرد.
یکی از دیپلمات های نزدیک به وزیر امور خارجه عربستان در این مورد افزود که محمد بن سلمان جانشین ولیعهد عربستان با ناراحتی این موضع گیری جان کری را به ناکامی دیپلماسی عادل الجبیر در مقابل دیپلماسی جواد ظریف ربط داده و توانمندی وزیر امور خارجه ایران در اتهام ایالات متحده به مشارکت در کشتار مردم یمن در حضور وزیر امور خارجه ایالات متحده را نمونه بارزی از اقتدار دیپلماسی ایرانی در قبال دیپلماسی سعودی دانسته، ورفتار وزیر امور خارجه ایران وقتی کنار وزیر امور خارجه ایالات متحده صحبت می کند یا اینکه رفتار نخست وزیر ترکیه وقتی معاون اول رئیس جمهوری ایالات متحده به آنکارا سفر کرده را به وی گوشزد کرده و از وی پرسیده چرا شما چنین موضع گیری ای در زمان حضور وزیر امور خارجه ایالات متحده در ریاض انجام نمی دهید؟ عادل الجبیر در پاسخ گفته: "چون وقتی شما در همه گفتگوها شما حضور دارید بنده کوچکتر از آن هستم در حضور شما واکنش نشان دهم".
