من خود جزو طرفداران حکم اعدام برای هیچ انسانی نیستم، اما یک نکته کلیدی اینجا وجود دارد و آن این است که من یک قاضی نیستم. قضات بر اساس احساسات و سلایق شخصی خود حکم صادر نمی کنند بلکه بر اساس مُرّ قانون حکم صادر می کنند. هر مملکتی بنا به شرایط خود قوانین خاص خود را دارد. در کشوری مثل ایالات متحده حتی ممکن است هر ایالتی قوانین خاص خود را داشته باشد. به این معنا که مثلا در ایالاتی حکم اعدام وجود نداشته باشد و درحالی که در ایالات دیگری حکم اعدام وجود دارد.
در ایران قوانین بر اساس احکام شرع اسلام وضع شده اند. وطبق این قوانین حکم اعدام وجود دارد و آنهایی که دست به اعمال مرتبط با این احکام می زنند بخوبی می دانند که پایان کارشان اعدام است. احکام دیگر هم وجود دارد که ممکن است در قوانین دیگر وجود نداشته باشد و برعکس هم صحیح است. مثلا با اینکه طبق احکام شرعی باید دست سارق را قطع کرد، وهمین حکم در کشورهای همسایه ایران بسیار اجرا می گردد. ما ندرتا در ایران شاهد صدور چنین حکمی می باشیم و معمولا قضات در ایران تلاش می کنند از احکام جایگزین استفاده کنند تا طرف تنبیه شود و فرصت بازگشت به زندگی داشته باشد.
در مواردی قضات نمی توانند از احکام جایگزین استفاده کنند چرا که استفاده از احکام جایگزین ممکن است جامعه را دچار نا امنی کند و ممکن است جان دیگران را به خطر بیاندازد. مخصوصا اگر این موارد به مسایل امنیتی — تروریسم و یا حتی پخش مواد مخدر برگردد.
برخی کشورهای غربی که خود را متمدن می دانند در این موارد به جای صدور حکم اعدام اقدام به ترور افراد می کنند اما در ایران چنین قانونی وجود ندارد که به جای محاکمه کردن و صدور حکم اعدام افراد را ترور کرد و از شر انتقادات بین المللی خلاص شد.
کافی است بشمارید که مثلا چند فلسطینی بدون هیچ محاکمه ای در روز روشن جلوی دوربین ها توسط اسرائیلی ها تا به حال ترور یا کشته شده اند و آنها را با تعداد اعدامی ها در ایران مقایسه کنید. یا اینکه افرادی که ایالات متحده هر روز در جای جای جهان با استفاده از هواپیماهای بدون سرنشین به اتهام تروریست بودن بدون هیچ محاکمه ای ترور می کند. یا حتی برخی کشورها که با چشم سفیدی وقلدری اقدام به اعدام علمای دینی می کنند که در هیچ زمانی یک چاقو هم برای تهدید یک نفر در دست نگرفته اند. یا کشورهایی که هزاران نفر افراد بی گناه را با استفاده از سلاح های کشتار جمعی به عنوان مبارزه با تروریسم بدون هیچ محاکمه ای قتل عام می کنند و به گسترش تروریسم کمک می کنند.
مثلا فرانسوی ها فردی را که اخیرا عملیات تروریستی نیس را انجام داد چه کار کردند؟ مگر نیروهای انتظامی در جا وی را گلوله باران نکردند؟ در کشورهای اوروپایی دیگر چه؟ یا در ایالات متحده نیروهای انتظامی با تروریست ها چه کار می کنند؟ چند نفر آنها را تا به حال زنده بازداشت کرده اند؟ مگر غیر از این است که پلیس ایالات متحده به خود اجازه می دهد در جا برای افراد حکم صادر کند و فرد مضنون را بکشد، که در موارد بسیاری مشخص شده که این افراد کوچکترین گناهی که شایسته کشته شدن باشد را مرتکب نشده اند.
افرادی که در ایران اعدام شده اند نه به دلیل قومیت و نه به دلیل مذهب اعدام شدند بلکه فقط به دلیل اینکه مرتکب جنایات تروریستی شده اند اعدام شده اند. و اعترافات اینان در رسانه ها منتشر شده. شاید برای برخی این احکام سنگین به نظر آید اما اگر قوه قضائیه ایران با این افراد و امثال آنها برخورد قاطع نکند قطعا امنیت مملکت برهم می ریزد.
اگر امروزه در ایران مردم با آسایش زندگی می کنند در حالی که در کل منطقه آشوب بر پا است به این دلیل است که نیروهای امنیتی و قضایی ایران با اقتدار و صلابت با هر گونه رفتار که ممکن است امنیت ملی را به خطر بیاندازد برخورد می کنند.
برخی کشورها ترجیح می دهند که خود نیز تروریست باشد و افراد را بدون محاکمه ترور کنند، ایرانی ها ترجیح می دهند مثل تروریست ها رفتار نکنند و به افراد فرصت محاکمه بدهند و در صورت اثبات گناه آنها را اعدام کنند.
