این روزها دایم خبر کشتار جمعی و قتل های وحشیانه به موضوع معمول در رسانه ها تبدیل شده است: کشتار در بلژیک، فرانسه، المان و غیره. اروپا دچار شوک و سردرگمی شده و دلایل این اتفاقات را نمی فهمد. آیا مساله به خاطر بیشتر شدن نفوذ تروریست ها است یا دلایل این اتفاقات را باید در لایه های عمیق تری جستجو کرد؟
موضوع کشتار بی دلیل مردم روی اخبار دیگر سایه انداخته است، اما مردم همچنان سردرگم هستند. فقط یک فرمول می توان برای آن پیدا کرد: تعداد قاتل های تنها بیشتر شده و تعداد قربانیان آنها نیز بیشتر شده است. در این هفته خبر کشتار تعدادی از معلولین توسط یک ژاپنی منتشر شد. او کیست؟ یک تروریست یا بیمار یا حتی یک آدم شکست خورده و روانی؟ الکساندر پانوف سفیر سابق روسیه در ژاپن می گوید که هر پاسخی به این سوال ابتدایی است، زیرا مشکل جدید نیست و اولین بار نیست که چنین اتفاقی می افتد. وی در ادامه توضیح می دهد: «ژاپن کشوری است که همچون سایر کشورها از خون و خونریزی دور نبوده. اما این اتفاقات به گذشته مربوط می شوند. ماجرای گاز فلج کننده در متروی توکیو را به خاطر داریم. موارد مشابه این جریان اخیرا در نیس فرانسه رخ داد که یک فرد بیمار در ماشین باری قصد منفجر کردن مردم در منطقه پرتردد آکیهابار را داشته است. مردم بیگناه زیادی در آنجا کشته شدند. اروپا زیر ضربات سنگین افتاده، اگرچه این اتفاقات در تاریخ گذشته اروپا رخ داده است. یکی از نمونه های بارز ماجرای بریویک است که با خونسردی تمام بیش از 80 نفر از مردم نروژ را کشت. نمونه هایی هم در روسیه داشته ایم. البته می توان این قضیه را از نظر روانی بررسی کرد. مردم دنیا امروز دچار نوعی سردرگمی شده اند. اما شاید دلیل اصلی آن زندگی فشرده و کامپیوتری باشد و صحنه های وحشتناکی که مردم تماشا می کنند. این صحنه ها حتی در بازی های کودکان نیز وجود دارند. در تلویزیون صحنه های انفجار، کشتار و خشونت و تجاوز را به راحتی نشان می دهند. تمام این صحنه های وحشتناک روی ذهن مردم تاثیر می گذارند. کارشناسان باید دلایل این پدیده را دقیق بررسی کنند و به نتایج درستی برسند. زیرا قساوت و بی رحمی متاسفانه در جامعه رواج یافته و این مساله اصلا خوب نیست.»
جامعه امروز می تواند مشکل را بررسی کند، اما نمی تواند این کار را سریع انجام داده و راه حل موثر برای آن پیدا کند، زیرا این مشکل با شیوه زندگی ما ارتباط بسیار نزدیک دارد. نمی توانیم استفاده از اینترنت یا ازادی اطلاعات را محدود و ممنوع کنیم. آیا می توان گفت که همه باید با این دست حوادث مصالحه کره و یک تروریست یا روانپریش را در کنار خود تحمل کنند؟
متاسفانه این مساله بیشتر در حد حرف است، زیرا واقعا نمی توان حدس زد که شخص می تواند رفتارش را کنترل کند یا خیر. امروز وضعیت اروپا گویای همین واقعیت است. اصلا مساله سر این نیست که آلمان درب های خود را برای مهاجران باز کرده است. چه کسی می توانست حدس بزند که یک نوجوان در آلمان بتواند چنین کاری بکند. حتی اگر شخص از نظر روانی غیرعادی باشد، شانس انجام چنین کارهایی از سوی او کم است. جامعه ما به گونه ای ساخته شده که اگر شخص آشکارا نظراتش را بیان کند، بخواهد و امادگی کشتار را داشته باشد، عملا هیچ مکانیزمی برای متوقف کردن او در جامعه نداریم».
با وجود حوادث نگران کننده اخیر، نمی توان نام کشتار جمعی روی آنها گذاشت. تهدید اصلی برای تمام دنیا پدیده تروریسم است که هر روز نفوذ بیشتری پیدا کرده و ایده های رادیکال را از طریق اینترنت منتشر می کند. باید جلوی این اتفاق را بگیریم. بعد از حمله افراطی ها به کلیسا در نورماندی، فرانسوا اولاند رییس جمهور فرانسه گفت که جنگ کشور با تروریسم طولانی خواهد بود، و این کشور باید در مبارزه خود پیروز شود. رییس جمهور پوتین معتقد است که فقط با اتحاد کشورها می توان در مقابل تروریسم پیروز شد. اما مساله اینجاست که اتحاد چه وقت حاصل می شود؟
