خبرگزاری اسپوتنیک به نقل از تابناک- در این چند ساله راه کارهای مختلفی از قبیل تخصیص یارانه تا خرید تضمینی شیر و تصویب خرید شیر به قیمت 1440 تومان و این روزها نیز خبر اختصاص مشوق صادراتی 200 میلیارد تومانی، راه های نجاتی برای خروج از شرایط بحرانی بوده‌اند.
دولت دهم در سال 90 با یک تصمیم، صنعت دامپروری را از ریل خارج کرد. در آن مقطع دولت به ما دستور داد که باید قیمت شیر خود را 170 تومان پایین بیاورید. چرا که دولت به شما نهاده های دامی می دهد. دولت به تعهدش به طور کامل عمل نکرد و شیر ارزان شد ولی شاهد ارزانی لبنیات برای مردم نبودیم.
یارانه شیر تا سال 1390 سالانه 600 میلیارد تومان بود، که یک مرحله 300 میلیارد تومان یارانه پرداخت شد و یک مرحله هم 225 میلیارد تومان که جمعاً 525میلیارد پرداخت شده بود.
در سال 1394 طبق نظر بانک مرکزی جمهوری اسلامی، 8.2 درصد لبنیات گران شده بود، اما یک ریال شیر برای گاودار گران نشده بود.
میانگین سرانه تولید کشور ما در حال حاضر حدود 110 کیلوگرم به ازای هر نفر در سال می‌باشد و میزان سرانه مصرف هم بر اساس 9 میلیون تن شیری که در کشور دارد تولید می‌شود 100 کیلوگرم می‌باشد چون حدود 10 کیلوگرم صادر می‌شود اما استاندارد جهانی 300 کیلوگرم می‌باشد. در حقیقت ما یک سوم استاندارد جهانی لبنیات مصرف می‌کنیم.
حالا دولت می‌خواهد 200 میلیارد بابت مشوق صادراتی بدهد، مدام امروز و فردا می‌کند. دو ماه است که ما داریم پیگیری می‌کنیم. با سه معاون رئیس جمهور در این زمینه مکاتبه کرده ایم. شأن مردم ما این نیست که گوشت آشغال برزیلی را بخورند و امروز گوشت درجه یک ایرانی روی دست گاودار ایرانی بماند.
باید دولت محترم تمام تعرفه واردات شیر خشک، کره، پودر آب پنیر و مکمل‌هایی که به نوعی از شیر خام تهیه می‌شود و همچنین گوشت قرمز را در دست وزیر جهاد کشاورزی قرار دهد تا تعیین تعرفه صورت بگیرد. امروز قیمت تمام شده‌ی ما با اروپا و آمریکا یک قیمت می‌باشد، اما دولت‌های اروپایی و امریکایی و کانادایی، بابت صادرات لبنیاتشان مشوق صادراتی می‌دهند، که این مشوق‌ها به گاودارهایشان برمی‌گردد.
امروز شیر خشک ما 10500 تومان برای کارخانجات تمام می‌شود، در صورتیکه اروپایی‌ها به قیمت 7000 تومان می‌فروشند، پس در نتیجه ما اگر 3500 تومان مشوق صادراتی بدهیم، می‌توانیم در بازار هدف حضور داشته باشیم.
