تمام دنیا در روز 3 ژوئن در سوگ محمد علی کلی قهرمان بوکس جهان نشست.
جک جمپسی، جو لوییس، روکی مارچیانو، جرج فورمان، مایک تایسون قهرمانان نامدار دنیای بوکس به کلی، لقب محمد علی معرکه را داده بودند. این قهرمانان نیز خود اسطوره های دنیای ورزش و انسان های بزرگی هستند، اما از نظر آنها محمد علی معرکه بود. به اعتقاد بسیاری از کارشناسان، کلی بهترین ورزشکار رشته بوکس در طول تاریخ این رشته بوده. اما اینها تمام آن چیزی نیست که باید درباره کلی گفت. او نه تنها ورزشکار بلکه یک فعال اجتماعی به معنای واقعی بود.
بعد از رفتن محمد علی کلی از این دنیا، بسیاری از بزرگان درباره او صحبت کردند. مایک تایسون عکسی از خود و کلی در صفحه خود قرار داد که زیر آن نوشته شده: «خدا برای بردن چمدانش آمد». جرج فورمان که توسط علی کلی ناک اوت شده بود و بعد از مدتها تلاش برای غلبه بر احساس تلخ شکست دوباره به صحنه بوکس برگشت، تا 50 سالگی قهرمان بوکس بود. او امروز هم با وجود 70 سال سن از رینگ جدا نشده است. فورمان می نویسد: «بخشی از وجود رفت. بخش متعالی وجودم از این دنیا رفت».
دیوید بکهام فوتبالیست نیز عبارات زیبایی درباره محمد علی نوشته است. مدونای خواننده می گوید: «او مرد بود. آقا بود. قهرمان بود. انسان بود. دنیا را تکان داد. خدایا، او را رحمت کن».
رییس جمهور باراک اوباما که از قضا هدیه ای گرانقیمت یعنی دستکش های محمد علی کلی را در خانه اش دارد نیز از سایرین عقب نمانده و می گوید: برای علی مساله نژاد و رنگ پوست اهمیت زیادی داشت. رمضان قدیروف رهبر چچن نیز گفت که همیشه آرزو داشته دست علی را بفشارد و حتی وعده داد که مجسمه ای از او در سالن بوکس گروزنی بنا کرده و نام او را بر یکی از خیابان های شهر بگذارد. زیرا علی مسلمان بود.
سال 1960 در رم محمد علی کلی قهرمان بازی های المپیک شد. او 18 سال داشت. در آن زمان پسربچه ای از شهر لوییس ویس از ایالت کنتاکی بود. او را کاسیوس کلی می نامیدند. بعدها زمانی که قهرمان دنیا شد و بر سونی لیستون قهرمان شکست ناپذیر دنیا غلبه کرد، به اسلام روی آورد و نام خود را به محمد علی تغییر داد. در آن زمان تغییر دین مد شده بود. در آمریکا مبارزه سختی بر سر تفکیک نژاد بود و حتی در ایالات جنوبی آمریکا تابلویی سر در اماکن عمومی زده بودن که ورود سیاهپوستان را ممنوع می کرد. آن زمان به خاطر کلمه توهین آمیز «نِگر» به معنای سیاه سوخته کسی را به زندان نمی انداختند و 40 سال تا انتخاب اولین رییس جمهور سیاه پوست دنیا باراک اوباما مانده بود. امریکایی های سیاهپوست در آن زمان به نشانه اعتراض دین خود را تغییر داده و مسلمان می شدند، به این ترتیب از نام و نام خانوادگی خود که نمایانگر بردگی بود استعفا می دادند.
کاسیوس کلی قهرمان جوان نه تنها به اسلام روی اورد که حتی فعال و مدافع حقوق سیاهپوستان نیز شد. او تمام نیروی خود را در این راه گذاشت. تحمل بی عدالتی را نداشت. انسانی مغرور بود که با بی عدالتی آشتی نمی کرد. جرج فورمان ورزشکاری بی توجه به دنیای سیاست علی را «دایی تام» می نامید. تام نام قهرمان رمان هریِت بیچر استو بود که نمایانگر تسلیم برده وار در مقابل سرنوشت است. علی با شنیدن این اسم خنده ای تحقیرآمیز به لب می آورد. زمانی که در دهه شصت محمد علی کاری کرد که در همه جا از نام و شهرت برخوردار شد. امریکا در آن زمان مشغول جنگ ویتنام بود. بعد از شکست در ویتنام، ایالات متحده امریکا ارتش متخصص تشکیل دادند. در آن زمان افراد را به خدمت سربازی احضار می کردند. علی نیز شهروند امریکا بود و به خدمت احضار شد. اما او حاضر به جنگ در ویتنام نشد. جنگ ویتنام در تمام دنیا صدا کرده بود، حتی در خود امریکا.
محمد علی بعد از اقدامی انسان دوستانه برای همیشه به سمبل محبت و انسانیت تبدیل شد. او حاضر نشد به جنگ برود، به همین خاطر عنوان قهرمانی دنیا را از او گرفتند و چند سال از شرکت در مسابقات محروم شد. شانس آورد که او را به زندان ننداختند، با این حال در تمام دنیا شناخته شد. در اتحاد جماهیر شوروی نیز او را به عنوان قربانی امپریالیسم امریکایی معرفی کردند و چندین بازی او از تلویزیون پخش شد.
