سونِر چاگاپتای مدیر مرکز مطالعات ترکیه از انستیتوی واشنگتن ضمن گفتگو با رادیو اسپوتنیک به تحلیل چشم انداز همکاری های ترکیه و امریکا با وجود سیاست های جدید دولت ترکیه و محوریت رجب طیب اردوغان پرداخت. وی همچنین درباره موضع امریکا در منطقه شمال سوریه و مساله کردها و یگان های مدافع خلق صحبت کرد.
به اعتقاد این کارشناس امریکایی، بین ترکیه و امریکا در مساله سوریه اجماع نظر مشخصی وجود دارد. وی در ادامه توضیح می دهد: همکاری های ترکیه و امریکا در موضوع سوریه بر مبنای راهکاری است که هر دو طرف تعیین کرده اند، با این حال هر دو کشور در این همکاری مشکلاتی را می بینند که متفاوت از هم است. سیاست اتخاذ شده در قبال کردهای سوریه و مبارزه با داعش به ما نشان می دهد که آنکارا مخالف همکاری های بین واشنگتن و حزب اتحادیه دموکرات سوریه در شرق رود فرات نیست. عملیات آزاد سازی رقه از این نظر اهمیت داشت که عملیات در بخش شرقی رود فرات انجام گرفت. ترکیه نیز به حمایت های لجستیک خود از این عملیات ادامه می دهد. اکنون تهدید اصلی برای آنکارا همکاری های احتمالی امریکا با نیروهای حزب اتحادیه دموکرات سوریه و تلاش برای افزایش نفوذ آنها در منطقه است. ترکیه نسبت به همکاری امریکا و کردهای سوریه در رقه مخالفتی ندارد. امریکا نیز به نوبه خود در مقابل حملات مسلحانه نیروهای اپوزیسیون حزب اتحادیه دموکرات ترکیه که در نزدیکی مرزهای ترکیه مستقر شده اند، سکوت کرده است. به طور کل، همکاری های امریکا و حزب اتحادیه دموکرات حاکی از این است که مناسبات آنها ماهیت راهبردی ندارد بلکه تاکتیکی است».
کارشناس امریکایی خاطر نشان می کند که سیاست ترکیه در قبال سوریه با واقعیات منطبق نیست و تاثیرات منفی بر خود ترکیه می گذارد. وی می گوید: «سیاست ترکیه در قبال سوریه به همان صورت سال های 2011 و 2012 که جنبش دموکرات علیه رژی اسد فعالیت می کرد، باقی مانده است. اما از سال 2012 شرایط تغییرات اساسی کرده است و جنبش مذکور به جنگ داخلی تبدیل شده در آن جهادگران ایفای نقش می کنند و تهدیدی جدی برای خود ترکیه هستند. آنکارا همچنان در این خیالات است که با اقدامات خود می تواند از جنبش دموکراتیک حمایت کند. به همین خاطر، سیاست ترکیه در قبال سوریه باید در وهله اول به واقعیت های سال 2016 نزدیک شود، در غیر اینصورت مشکلات جدی و نوسانات منفی به دنبال خواهد داشت».
کارشناس امریکایی درباره چشم انداز مناسبات ترکیه و امریکا می گوید که با وجود سیاست عدم دخالت دو کشور در امور داخلی یکدیگر در سطح رسمی، در محافل علمی و در سطوح غیررسمی امریکا تعداد افرادی که به خطرات نقش اردوغان در ترکیه اشاره می کنند، بیشتر می شود.
وی در ادامه توضیح می دهد: «امریکا در شرایط مباره با داعش، به حضور ترکیه در ناتو نیاز دارد. دولت امریکا مجبور است از مناسبات دو کشور در چارچوب همکاری با آنکارا حمایت کند. برای همین امریکا راهکار کنار گذاشتن مشکلات را پیش گرفته است و به نوعی آنها را نادیده می گیرد. امریکا به خاطر حوادث داخی ترکیه به شدت نگران است. اما نمی خواهد ترکیه را به عنوان متحد خود در مبارزه با داعش از دست بدهد».
