دولت آقای روحانی از بدو شروع کار خود وعده داده بود که در صورت رسیدن به برجام خواهد توانست اکثر مشکلات مردم ایران مخصوصا در زمینه اقتصادی را حل کند اما علیرغم پایبندی دولت ایران به اجرای سریع برجام ایالات متحده و همپیمانانش به اشکال مختلف در تلاش هستند دبه در بیاورند و به تعهدات خود عمل نکنند. با توجه به این شرایط امروز ایرانی ها بر سر دوراهی قرار گرفته اند، یا اینکه به اجرای یک طرفه تعهدات خود ادامه دهند و یا اینکه اجرای برجام را تا عمل کردن طرف مقابل به تعهدات خود متوقف کنند و کل زحمت های دولت آقای روحانی برای رسیدن به برجام بر باد برود.
به هر حال طرف مقابل در ابتدای کار به اهداف خود رسید و عملا اهرم های فشار ایران که همان غنی سازی 20 درصد و تعداد سانترفیوژ ها و مجتمع هسته ای اراک و… بود همه از کار افتاده. همانگونه که قبلا هم پیش بینی می شد ایالات متحده و همپیمانانش به جای متوقف کردن فشار ها و تنش بر علیه ایران سیستم های دفاعی و شگرد زندگی مردم ایران را به عنوان حقوق بشر بهانه کرده اند و روند قبلی رفتار خصمانه خود بر علیه ایران را ادامه داده اند و حد اقل خواسته ایران یعنی رفع تحریم های بانکی را نیز اعمال نکرده اند و با بازی در آوردن اسما تحریم سویفت را طبق توافق برجام برداشته اند اما عملا امکان رد و بدل کردن پول میان ایران و دیگر کشورها میسر نمی باشد چون بانک های عامل در خارج ایران حاضر به تعامل نیستند. همین ماجرا اخیرا منجر به لغو سفر رئیس جمهوری ایران به اتریش هم شد چرا که ایرانی ها احساس می کنند در رابطه با اوروپایی ها خیلی سریع جلو رفتند و علیرغم اعلام انعقاد قرارداد های ملیاردی با کشورهای اوروپایی اما عملا هیچ قراردادی روی زمین اجرا نشده و سفر هیات های غربی به ایران و در مقابل سفر هیات های ایرانی به اوروپا نوعی سفر تشریفاتی و گشت و گذاری به حساب می آید و هیچ عایدی برای مملکت ندارد.
با این شرایط زمزمه توقف اجرای برجام توسط ایران امروزه در میان محافل سیاسی ایرانی بسیار زیاد است و فشارهای زیادی بر دولت آقای روحانی است که نه فقط باید هرچه سریعتر اجرای برجام را متوقف کند بلکه شرایط برنامه هسته ای ایران را به ما قبل برجام برگردانند تا طرف مقابل متوجه شود که ایرانی ها با کسی شوخی ندارند.
در مقابل دولت آقای روحانی تلاش دارد در مقابل این خواسته ها مقاومت کند و با روش های دیپلماتیک مشکلات را حل کند چرا که متصور هستند خودداری ایران از اجرای برجام نه فقط منجر به هدر رفتن کل تلاش های آنها می گردد بلکه با بازگشتن به شرایط ما قبل برجام و یا ادامه روند فعلی تعامل ایالات متحده و همپیمانانش با ایران منجر به آن خواهد شد که بدون تردید آقای روحانی نتواند در انتخابات آتی ریاست جمهوری که یک سال و اندی به آن مانده رای بیاورد. از سوی دیگر کشورهای اوروپایی علیرغم اینکه می دانند که آمریکایی ها در حال دبه در آوردن بر سر برجام هستند اما ادعا دارند که خوب ایالات متحده و اوروپا به تعهدات خود طبق برجام عمل کرده و اگر بانک ها حاضر به همکاری با ایران نیستند و یا امکان مبادله دلار با ایران وجود ندارد مساله ای دیگر است که در برجام قید نشده. دقیقا مانند بحث آزمایش های موشک های بالستیک ایران که آنها هم در برجام به آن اشاره ای نشده.
در این شرایط انتخاب شدن فردی مانند دونالد ترامپ و پاره کردن توافق برجام راه نجاتی برای دولت آقای روحانی خواهد بود چرا که همین را می تواند مستمسک قرار دهد که آمریکایی ها از اجرای برجام طفره رفتند و به این دلیل هم ایرانی ها می توانند اجرای برجام را متوقف کنند. در مقابل حتی مخالفین دولت آقای روحانی نیز آرزو دارند فردی مانند دونالد ترامپ در انتخابات ریاست جمهوری آمریکا پیروز شود چون هم می توانند نشان دهند که آمریکایی ها قابل اطمینان نیستند و همیشه خلف وعده می کنند و هم اینکه نشان دهند که دولت آقای روحانی در اعتماد به غرب اشتباه کرده و مردم ایران باید فردی را که مخالف غرب است انتخاب کنند و معمولا طی سالهای اخیر شاهد آن بودیم که هر وقت فردی تندرو در ایالات متحده به قدرت می رسد در ایران هم فردی تندرو به قدرت می رسد.
با این شرایط می توان گفت امروزه در ایران هم آقای ترامپ طرفدار پیدا کرده.
