مطابق با فهرست رتبه بندی جدید Hurun Global Rich List در سال 2015 میلادی 99 میلیاردر به میلیاردرهای جهان اضافه شد. 90 نفر آنها از چین، هنگ کنگ و ماکائو هستند.
در سال 2014 میلادی چین جای دوم در فهرست ثروتمندان جهان از نظر تعداد میلیاردرها پس از آمریکا را به خود اختصاص داد. کارشناسان در این خصوص متذکر شدند چین که مثل گذشته اصرار می ورزد کشور در حال رشد است مواضع بالایی از نظر تعداد میلیونر و میلیاردر کسب کرده است. بر طبق آخرین تحقیقات « خوژون» تعداد کل ثروتمندان جهان به خاطر چین است که افزایش می یابد. در خود چین هم مردم خیلی سریع ثروتمند می شوند: از 17 میلیاردری که دارایی آنها در سال گذشته دو برابر شد ،14 نفر آنها چینی هستند. لو سیان دون — بنیان گذار شرکت تجاری وسایل برقی « JD.COM» - یکی از افرادی است که در صدر فهرست قرار دارد. جالب آن است که چین با کمک میلیاردرهایی که خودشان این ثروت را بدست آوردند همچنان در صدر فهرست میلیاردرها قرار دارد. 90 درصد میلیاردرهای چین با زحمت و کار خود به قله ثروت رسیدند و نه با دریافت ارث ومیراث و یا کمک افراد ثروتمند.
با وجود آنکه رشد اقتصاد چین در این اواخر کند شده است، در مقایسه با اقتصاد دیگر کشورها، بشکل پویا ادامه دارد.
یکی دیگر از دلایل گسترش « کلوب میلیاردرها» افزایش شدید قیمت املاک و مستغلات است. به گفته کارشناسان « خوژون» حدود 20 درصد ثروتمندان کنونی چین، ثروت خود را با کمک افزایش قیمت املاک بدست آوردند. اما هم اکنون دوران بدی برای آنها فرا می رسد. دولت چین قصد دارد این حباب را در بازار املاک بترکاند، زیرا این امر با ثبات اجتماعی مرتبط است. به این دلیل کنترل شدیدی بر قیمت های بازاری اوراق بهادار برقرار می شود. چندی پیش سیائو هان تنظیم کننده کل بازار سهام برکنار شد. مبارزه با تجارت های خارجی و احتکار در این بازار تأثیرگذار خواهد بود اما مانع از افزایش تعداد ثروتمندان نخواهد شد.
احتمالا ثروتمندان سرمایه خود را از کشور خارج خواهند ساخت. مهم ترین انگیزه خروج سرمایه از کشور ، تلاش برای توزیع بهتر دارایی و کاهش ریسک است. بر طبق نظرسنجی اجتماعی، تأمین امکان تحصیل برای بچه ها یکی از مهمترین اهداف ثروتمندان چین اعلام شد. هر چه بیشتر ساکنان شهرهای بزرگ از وضعیت آب و هوا و محیط زیست گله مند هستند. بی اعتمادی به کیفیت محصولات غذایی و دارو تأثیر جدی بر تصمیم ثروتمندان چین در انتخاب « جای بهتر« برای زندگی می گذارد. اما بهرحال دلایل اقتصادی نقش اول را ایفا می کنند. اگر تا چندی پیش سرمایه گذاران اصلی در خارج از کشور شرکت های بزرگ دولتی بودند، در سال های اخیر روسای شرکت های خصوصی این نقش را بازی می کنند.
