سیگنال مرموز فضایی

© REUTERS / The SXS Projectسوراخ های سیاه در فضا
سوراخ های سیاه در فضا - اسپوتنیک ایران
اشتراک
سیگنال ها در زمان نظارت بر ضربان های رادیویی کشف شدند.

اخترشناسان برای اولین بار  فاصله تا سیگنال مرموز  را معین کردند که در جریان  تصادم  ستاره های  نوترونی در کهکشان  در فاصله 6 میلیارد سال نوری از زمین  پخش شد.

مطابق با محاسبات  منتشره اخترشناسان در مجله « طبیعت»  سیگنال های مرموز  فضایی  که حتی آنها را به  عنوان سیگنال های ارسالی  موجودات فضایی تفسیر کردند  در فاصله 6 میلیارد سال نوری  در کهکشان  پخش شدند. بدین ترتیب منبع فضایی  آنها مشخص شد که هیچگونه ارتباطی با  موجودات فضایی ندارد.

برای نخستین بار  اخترشناسان در سال 2007 میلادی از سیگنال های  رادیویی صحبت کردند.  در آن زمان این سیگنال ها بطور تصادفی هنگام نظارت بر  ضربان های رادیویی با کمک تلسکوپ « پارکس» در  استرالیا کشف شد.

در سال های آتی  متخصصان توانستند  اثرات  9 ضربان رادیویی  مشابه را کشف کنند  که مقایسه آنها با یکدیگر  نشان داد  که  منبع سیگنال ها می تواند  مصنوعی و حتی  به دلیل دوره تناوب غیر قابل توضیح در ساختار آنها، سیگنال های  تمدن غیر زمینی باشد.

در ماه آوریل سال 2015 میلادی  ثابت شد  که اینگونه سیگنال ها  در فضا و نه زمین  ظاهر می شوند  که آنها را مرموز تر کرد. در دسامبر   سال گذشته تا حدودی  طبیعت  این  ضربان های رادیویی مشخص شد.  پلاریزاسیون و قطبش  یکی از این سیگنال ها نشان داد  که آنها می توانستند  در داخل  ستاره نوترونی  در جریان « لرزش ستاره ای» غیرعادی در هسته آن بروز کند  و یا در نتیجه  شکلگیری سوراخ سیاه و یا یکسری فرایند های  دیگر در داخل اجسام آسمانی.

اما پاسخ دقیق به این مسأله یافت نشد.  اِوان کین از  دانشگاه تکنولوژیکی « سوئینبرن» اعلام نمود  که مهم دانستن فاصله  تا محل تولد  چنین سیگنالی است.

کین و همکارانش پس از  محاسبات طولانی توانستند  با استفاده از  یکی از آخرین  ضربان های رادیویی  —  FRB 150418-  فاصاله تا این سیگنال ها را معین کنند که 18 ماه آوریل  سال گذشته  اتفاق افتد و  با تلسکوپ « پارکس»  به ثبت رسید.  رادیو تسلکوپ قوی « ATCA» نیز به مطالعه آن پرداخت.

معلوم شد که تابش ها در محدوده  زمانی معین فروزش بحد کافی قوی بودند و امکان آن را برای متخصصان فراهم ساخت تا آنها  سرچشمه  امواج رادیویی را  مشخص کرده و  فاصله  تا آن را  محاسبه کنند.  فاصله 6 میلیارد  سال نوری  تأییدی بر آن بود که این سیگنال  موجودات فضایی نیست.

پرتو مورد مطالعه آنقدر قوی بود  که درخشش آن  میلیارد بار  بیش از  قدرت درخشش خورشید  بود. طی  یک ثانیه  چنان انرژی  تولید شد که خورشید طی دو روز  تولید می کند.  به عقیده «کین»  اجداد این پرتو افکنی  دو ستاره نوترونی  بودند  که در یک تصادم  با هم یکی  و مبدل به  سوراخ سیاه شدند.

نوار خبری
0
loader
بحث و گفتگو
Заголовок открываемого материала