متخصصان خاور دور پس از تحقیقات طولانی طی چند سال به این نتیجه رسیدند که سانحه نیروگاه اتمی « فوکوشیما —1» تأثیری بر کیفیت ماهی های صید شده در آبهای خاور دور فدراسیون روسیه نگذاشته است.
آخرین پژوهش ها در ارتباط با اعلامیه های منتشره در مطبوعات کره جنوبی انجام شد. در این اعلامیه گفته شده بود که گویا در ماهی های پولاک صید شده در آبهای روسیه عناصر رادیواکتیو یافت شده است. معلوم شد وجود رادیونوکلوئید Cs-137 که در نمونه های ماهی ها توسط متخصصان کره جنوبی کشف شده است 0,37 و 1,09 BQ /کیلوگرم است که پایین تر از سطح جایز استاندارد بر طبق موازین کره جنوبی است (100 BQ /کیلوگرم) و پایین تر از سطح استاندارد روسیه است. این تحقیقات در نقاط ماهیگیری — تجاری روسیه، ژاپن، اخوتسک و دریای برینسگ و بخش شمال — غرب اقیانوس آرام انجام شد.
در سال 2015 میلادی در نقاط ماهیگیری حوضه آبی خاور دور 7 کشتی شیلات علمی- تحقیقاتی اقیانوس آرام بر این روند نظارت کرد. بیش از 6500 اندازه گیری میزان مواد رادیو اکتیو در هوا، آب و صیدها به انجام رسید. نتایج تحقیقات رادیوایزوتوپ انواع مختلف ماهی ها در آبهای خاور دور و شمال — غرب بخش اقیانوس آرام نشان دادند که مقدار Cs-137 و (Sr-90) از سطح مجاز کمتر هستند و برای سلامتی انسان خطری ندارد. بعضی از کارشناسان ژاپنی و آمریکایی می گویند که ادامه نظارت رادیواکتیوی جانوران آبهای اقیانوس آرام لزومی ندارد. آیا واقعا اینطور است؟
ولادیمیر راکوف کارمند علمی انستیتوی اقیانوس شناسی اقیانوس آرام و دکترعلم بیولوژیک در این خصوص گفت: ماهی هایی که مهاجرت نمی کنند و در یک جا ساکن هستند نیازی به آنالیز ندارند. اما ماهی های — مهاجر که از سواحل ژاپن به سواحل ما مهاجرت می کنند باید مورد آزمایش قرار بگیرند. تا وقتی در اطراف نیروگاه « فوکوشیما —1» مثل چرنوبیل، وضعیت رادیواکتیوی حفظ بشود نظارت بر گیاهان و جانوران در تمام آبهای اقیانوس جهانی ضروری است و باید ادامه یابد. به ویژه در آبهای ژاپن و آبهای خاوردور روسیه. البته ژاپنی ها ما را به نقاط ماهیگیری — تجاری خود راه نمی دهند. اگر آنها به متخصصان ما اجازه می دادند از آبها و ماهی ها نمونه برداری کنند، ما از اطلاعات بیشتری برخوردار می شدیم. بهرحال من فکر می کنم گزارش های مرکز شیلات علمی- تحقیقاتی اقیانوس آرام باید شهروندان کره جنوبی و پریموریه را آرام کند. زیرا دز مواد رادیو اکتیو در ماهی پولاک صدبار پایین تر از سطح مجاز استانداردهای جمهوری کره جنوبی و کمتر از 1 درصد است.
به عقیده ولادیمیر راکوف، رادیواکتیو وحشتناک ترین عاملی نیست که برای موجودات آبزی خطرناک است. تأثیر سازه های مهندسی هیدرولیک بر صنعت ماهیگیری منفی تر است. این سازه ها پلانکتون هایی را نابود می کنند که آبها را از رسوبات مضر پاک می کنند و غذای جانوران آبزی هستند.
