در تاجیکستان شکار ریشو ها آغاز شده است. مأموران وزارت کشور در خیابان ریشوها را دستگیر و آنها را مجبور می کنند ریش خود را بزنند. در جامعه تاجیکستان برخورد نسبت به این اقدام مقامات دولتی یکسان نیست. بعضی ها عملیات پلیس را توجیه می کنند و دیگران این کار را نقض حقوق بشر می دانند. عالم فصح الدینوف خبرنگار « سپوتنیک» از تاجیکستان گزارش می دهد.
مأموران پلیس در سال گذشته در « خاتلون» تاجیکستان حدود13 هزار مرد را مجبور کردند ریش خود را بزنند. نمایندگان وزارت کشور در کنفرانس مطبوعاتی این خبر را اعلام کردند. شهروندان را دستگیر کردند و بعد از بازپرسی و گرفتن اثر انگشت، به آنها توصیه شد ریش خود را بزنند. افرادی که با اصلاح صورت خود مخالفت کردند، به زور ریش هایشان را زدند. اینگونه کارها بطور منظم در جمهوری تاجیکستان جریان دارد و موجب احساسات منفی می شود.
جمشید ممدجانوف کارشناس گروه تحلیلی « رشد اورآسیا» در این خصوص گفت: اگر اصلاح اجباری صورت مردم واقعیت داشته باشد، این شاخص بدی است. اگر مردی ریش گذاشته است این بدان معنا نیست، که وهابی، سلفی و یا افراط گراست. در سراسر جهان مردان ریش می گذارند و آن را یکی از عناصر مد می دانند و نه نشانه مذهبی بودن شخص. برای کارمندان پلیس می بایست توضیح داده شود که ریش حتما نشانه تعصب دینی نیست. فرض کنیم سر مأموران پلیس را بتراشند تا معلوم شود که آنها پلیس هستند.»
کارشناسان دوشنبه معتقدند که دستگیری « ریشو ها» با این موضوع در ارتباط است که مأموران پلیس در بین آنها بدنبال فعالان بالقوه سازمان های ممنوعه دینی می گردند. بعضی از تحلیلگران معتقدند که نباید پلیس را در این جریان گناهکار دانست. آنها پیشنهاد می کنند به دلایل دستگیری ریشوها رسیدگی شود.
فریدون هادی زاده کارشناس مستقل در عرصه مناسبات اجتماعی در این خصوص گفت:
نیروی انتظامی دوست دارد خود را بیمه کند. بقول معروف مارگزیده از ریسمان سیاه و سفید می ترسد. شاید سرویس ویژه از اطلاعاتی برخوردار است که ما از آن بی خبریم. شاید این کار برای ایجاد آرامش در بین شهروندان انجام می شود».
تحلیلگر دیگری اقدامات پلیس در رابطه با ریشو ها را اشتباه می داند. منتقدان معتقدند که با انجام اینگونه کارها می توان دچار اشتباه بزرگتری شد.
رشید غانی عبدالله کارشناس سیاسی تاجیکستان در این خصوص گفت: تصورش را بکنید که الان آکادمیسین کورچاتوف به در دانشگاه ما نزدیک می شد، به او اجازه ورود نمی دادند و یا پلیس را صدا می زدند. این بی احترامی به مردم است. اینگونه اقدامات موجب بروز نظر منفی نسبت به مبتکران و مجریان این ایده می شود. نهایتا اینگونه اقدامات تأثیر عکس خواهد داشت».
در سال های حکومت شوروی، فقط پیرمردان ریش می گذاشتند. پس از فروپاشی اتحاد شوروی در زمینه افزایش توجه شهروندان به فرهنگ اسلامی تعداد جوانان ریشو زیاد شد. تا این اواخر برخورد مقامات به این مد جدید بیطرفانه بود. سرکوب در سال 2011 شروع شد. در آن زمان، وزارت آموزش و پرورش ورود ریشو ها به مراکز آموزشی را ممنوع اعلام کرد. همزمان اولین موارد اصلاح اجباری صورت مردان به ثبت رسید. سه سال پیش کشیش ها به دفاع از ریش برخاستند. اما به درخواست آنها توجهی نشد که آمار اصلاح اجباری صورت مردان تأییدی بر این امر است.
