موجودات فضایی

© Fotolia / Kovalenko Innaسفینه فضایی در زمینه سیاره
سفینه فضایی در زمینه سیاره - اسپوتنیک ایران
اشتراک
میکروویو قادر نیست سیگنال هایی شبیه ایمپولس های رادیویی سریع پخش کند.

پس از گذشت چند سال ، علم توانست به  بحث ها در باره  وجود  موجودات فضایی پایان بدهد.  در یک پژوهش  جدید که نتایج آن  در Journal of the Washington Academy of Sciences به چاپ رسید، اخترشناسان  سعی کردند  این بحث را به فینال آن برسانند.  به عقیده آنها  منبع Wow! می تواند شهاب سنگ های  266P/Christensen  و   P/2008 Y2 (Gibbs)باشد که ترانزیت آنها  از 27 ماه ژوئیه  تا 15 ماه  اوت سال 1977  میلادی در  نزدیکی   ستارگان  « Chi» صورت فلکی « قوس» به ثبت رسید.

هسته هر یک از  شهاب ها  با  ابرهای  عظیم هیدروژنی  با شعاع  تا چند  میلیون کیلومتر  احاطه شده است.  این اجسام آسمانی بعد از سال 2005 میلادی  کشف شدند و هنگام تعیین  منبع سیگنال  ناگهانی  در نظر گرفته نشدند.  منبع آسمانی   سیگنال  در محل  قرار داشتن شهاب سنگ  به ثبت رسیده است.  اخترشناسان   معتقدند که  پرتوهای ابرهای شهاب سنگ ها  می توانسته  دلیل  ثبت این سیگنال باشد.

اما همه کارشناسان با چنین نتیجه گیری موافق نیستند.  از جمله جیمز  بائوئر  از  آزمایشگاه  جنبش رآکتیوی  در « پاسادن»  معتقد است  که پرتو ابرهای شهابی  در  طول موج 21 سانتیمتر به ثبت نرسیده است.  اخترشناسان  امیدوارند  که نظریه خود را  25  ماه ژانویه سال 2017 میلادی  (در زمان ترانزیت  شهاب سنگ 266P/Christensen و 7 ژانویه  سال 2018 در زمان ترانزیت P/2008 Y2 (Gibbs  به امتحان بگذارند.

یک معمای دیگر  که هیچگونه ارتباطی با  موجودات فضایی ندارد ، ایمپولس های سریع رادیویی است.  اولین ایمپولس سریع رادیویی در سال 2001  توسط رادیو تلسکوپ « پارکس» در  استرالیا  به ثبت رسید که اطلاعات آن تا سال 2007 میلادی  پردازش شد.  از آن زمان تا کنون  وجود 16  نوع ایمپولس رادیویی ازاین نوع مورد تأیید قرار گرفته است.

 این  سیگنال  که فقط  یک میلی ثانیه طول کشید  باعث پخش انرژی ای در فضای کیهانی شد که مساوی است با  انرژی ای  که خورشید  طی دهها هزار  سال پرتو افکنی  در فضا پخش می کند.  محل قرار داشتن  منبع این سیگنال مشخص نیست.  این سیگنال  مثل دیگر  ایمپولس های رادیویی  سریع  پس از این اتفاق  مشاهده نشد.

گروه محققان  به ریاست مایکل هیپکه  از انستیتوی آلمانی  آنالیز داده ها  در « نویکرخِن»  سعی کرد جوابی در باره  منبع  اینگونه  ایمپولس های رادیویی بدست آورد. محققان  فقط به کارعلمی مشغول بودند اما  در رابطه با تفسیرهای مربوطه برای رسانه ها بی احتیاطی نشان دادند: محققان گفتند  که  علاوه بر  ایمپولس های رادیویی سریع، « پریتونیت» ها- انفجارات رادیویی  کوتاه نیز مشاهده شد. اخبار مربوط به  « ماهیت فضایی» سیگنال ها در اینترنت پخش شد.

پس از گذشت چند روز ، محققان دیگری اعلام کردند  که میکروویوهای معمولی منبع  « پریتونیت» هاست. اگر میکروویو در نزدیکی  تلسکوپ رادیویی قرار داشته باشد  و شخص آن را  بی موقع باز کند،  میکروویو « فریاد رادیویی» می زند که  مطابقت کامل با  «پریتونیت»  اسرارآمیز دارد و تلسکوپ این فریاد را می شنود.  اما میکروویو  قادرنیست سیگنال هایی شبیه  ایمپولس های رادیویی سریع پخش کند. متخصصان  به این دلیل  و با توجه به دیگر خصوصیات  سیگنال های اسرارآمیز به این نتیجه رسیدند که  آنها باید  فضایی  و حتی خارج از کهکشان باشند.

جنجالی رخ نداد و اواخر  سال 2015 میلادی  متخصصان آستروفیزیک ماهیت  ایمپولس های رادیویی  سریع  را توضیح دادند که هیچگونه  ارتباطی با  موجودات فضایی ندارد.

نوار خبری
0
loader
بحث و گفتگو
Заголовок открываемого материала