" تعویق بیشتر روند مذاکرات بین مقامات و طالبان ، باعث انزوای بیشتر این جنبش و بیگانگی بیشتر آنها از ملت افغانستان می شود."
درخواست از طالبان در روزی مطرح شد که در کابل دور دوم مذاکرات مربوط به حل و فصل درگیری افغانستان تشکیل شد. دیدار اول دیپلمات های عالی مقام افغانستان ، پاکستان، آمریکا و چین یعنی گروه باصطلاح هماهنگی چهارجانبه ، یازدهم ژانویه در اسلام آباد برگزار شد. دور دوم آن یک هفته بعد بود.
فعال شدن مذاکره کنندگان اتفاقی نیست: اوضاع در افغانستان همانند سابق به شدت متشنج است. اواخر ماه سپتامبر، " طالبان" به طور موقت شهر بزرگ کندز در شمال افغانستان را محاصره کرده و از آغاز سال جاری حملاتی به شهر غزنی ، مرکز دولتی این شهر در جنوب غربی کابل ترتیب دادند. طالبان تاکید می کنند که طی سال گذشته کنترل تقریبا 10 درصد از محدوده ی افغانستان را بدست آورده اند، این بالاترین شاخص از زمان سرنگونی رژیمشان در سال 2001 است.
ضمنا همه در افغانستان مطمئن نیستند که با طالبان می شود گفتگویی ترتیب داد. عضو کمیسیون مربوط به مذاکرات صلح (با طالبان) سارا سرخ آبی در مصاحبه ای با رادیو اسپوتنیک دری بیان داشت که در خصوص حضور طالبان در مذاکرات صلح شک تردید دارد. او گفت:
کارشناسان افغانستان به گروه هماهنگی چهارجانبه امید بسته اند. سعید عبدالحمید صفوت تحلیل گر سیاسی در مصاحبه ای با زحل سرحد خبر نگار رادیو اسپوتنیک می گوید:
سعید عبدالحمید صفوت توضیح می دهد که چرا حضور روسیه در مذاکرات چند جانبه با طالبان لازم است:
در این اوضاع پیچیده و دشوار زمیر کابولف، نماینده ی ویژه ی رئیس جمهور روسیه در مسائل افغانستان ، رئیس دپارتمان دوم آسیا در وزارت امور خارجه ی روسیه معتقد است که اکنون برای ارزیابی تلاش های گروه هماهنگی چهارجانبه زود است. علاوه بر این به گفته ی وی نبود امیدواری برای موفقیت سریع در روند حل و فصل درگیری بدان معنی نیست که روسیه از ابتکار گروه چهارجانبه حمایت و پشتیبانی نمی کند. وی در مصاحبه ای با روزنامه ی " کامرسانت" شرح داد: ما می خواهیم که این تلاش ها با موفقیت همراه باشند تا خونریزی خاتمه یافته و طرفین توافق نمایند. اما نباید انتظارات بالایی داشت. "
