تاکتیکی هسته ای در خارج را مطرح کرد. در ماه ژوئن 2015 رسانه‌ها خبر دادند که موشک های کروز ایالات متحده دوباره می‌توانند در انگلیس مستقر شوند. فیلیپ هاموند وزیر خارجه این کشور اعلام کرد که این گام به روسیه نشان خواهد داد که برایش اجازه نخواهند داد که از «خط قرمز» عبور کند. هرچند که مطلب تنها سر امکان استقرار تسایحات هسته ای تاکتیکی در اراضی انگلیس بود خیلی‌ها سخنان وزیر بریتانیایی را بعنوان تصمیم اتخاذ شده تلقی کردند. این گفته واکنش شدیدی را در پی داشت. خانم «کیت هادسون» مدیر عامل سازمان «به خاطر خلع سلاح هسته ای» این‌گونه طرح ها را جنون آمیز نامیده گفت: «آمریکا در سال‌های 1980 هم موشک های کروز و «پرشینگ» خود را به اروپا می آورد و همه به خوبی می‌دانستند که اگر جنگ شروع شود نه آمریکایی ها بلکه ما در خط مقد قرار گرفته و محو و نابود خواهیم شد».
از قرار معلوم «توماش شاتکوفکسی» معاون وزیر دفاع لهستان هنگامی که در باره لزوم استقرار سلاح هسته ای تاکتیکی آمریکا صحبت کرد از همین منطق پبروی می نمود. «پتر توپیچکانوف» کارمند علمی و یکی از مجریان برنامه «مسایل عدم گسترش» وابسته به مرکز «کارنگی» مسکو در این باره اظهار کرد: «از یک سو اعمال روسیه تقریباً دستپاچگی یا نگرانی شدید محافل سیاسی لهستان را بر انگیخته. البته ورشو علاقمند به این تضمینات آمریکا است که اگر لازم باشد از متحدین ناتویی دفاع شود واشنگتن آماده باشد به اشد اقدام‌ها منوسل شود. از سوی دیگر اعلامیه ها در باره خطر های احتمالی از طرف روسیه به لهستان امکان می‌دهد که مناسبات خود را با آمریکا و اعضای ناتو مستحکمتر کند.
این جریان انسان را وادار می‌کند که سخنان «توماش شاتکوفکسی» را با جدیت تمام ارزیابی کند. بویژه با در نظر داشت اینکه بنا به برخی داده‌ها از خلبانان لهستان و بالتیک هم اینک در رزمایش با هدف کاربرد سلاح هسته ای استفاده شد. گفتنی است که زمان رسیدن موشک ها از فرودگاه های لهستانی تا آماج های استراتژیک در خاک روسیه از 4 تا 7 دقیقه است.
«پتر توپیچکانوف» می‌گوید: «ولی راستش الان بعید است که ناتو به تیرگی بیشتر موقعیت تن در خواهد داد". «پتر توپیچکانوف» می‌گوید: «در حال حاضر از در لهستان همه بیشتر در اروپای شرقی در باره عملیات مشترک با کاربرد سلاح هسته ای حرف می‌زنند ولی بعید است که ملت لهستان یک صدا از استقرار بمب های اتمی در خاک خود طرفدراری کند. با در نظر داشت فناوری معاصر امکان کاربرد سلاح هسته ای تاکتیکی محدود است و برای ناتو لزومی ندارد سلاح هسته ای را در نزدیکی مرز های روسیه مستقر کند زیرا این اقدام سلاح های یاد شده را مدخوش کرده و موقعیت از ثبات خواهد انداخت. این امر را هم در مسکو و هم در بروکسل به خوبی درک می کنند».
ولی وضع مربوط به سلاح هسته ای تنها در اروپا مطرح نیست. شاید در آمریکا به استقرار سلاح هسته ای تاکتیکی در اروپا بطور سنجیده و با هوشمندی می نگرند ولی قدرت‌های نوپای هسته ای هستند که امکان دارد از رفتار آن پیروی نکنند. چندی پیش رسانه‌ها در باره استقرار سلاح هسته ای تاکتیکی پاکستان در عربستان سعودی خبر دادند. حتی اگر اینطور نباشد ایده‌های مربوطه واقعاً هم در هوا می پیچد. راستش اگر یک کشور دارای سلاح هسته ای است چرا دیگران چنین حقی نداشته باشند؟
