گزارش و تحلیل

قذافی را کشتند... تمام لیبی نابود شد

© Sputnik / Andrey Steninلیبی و آشوب
لیبی و آشوب - اسپوتنیک ایران
اشتراک
از بین تمام دول عربی که دستخوش موج «بهار عربی» شد، لیبی اولین کشوری بود که در مدت زمان کوتاه گرفتار آشوب و بی نظمی در سراسر کشور شد.

قتل معمر قذافی رهبر کشور به دست شورشیان و با حمایت هوایی ناتو، باید دموکراسی و آزادی را برای افرادی به ارمغان می آورد که پرچم سه رنگ لیبی را با نشان هلال ماه و ستاره بلند کردند. اما حاصل آن چه شد. کشوری که در بین تمام کشورهای آفریقا از ثروت بسیار برخوردار بود، به جای آزادی و دموکراسی وعده داده شده چه دریافت کرد؟

فعالان سازمان های حقوق بشر لیبی و دیگر کشورها چندین مرتبه به خاطر نیروهای مسلح غیرقاونی و گروهک های مختلف در کشور هشدار دادند. این گروهک ها خود را «انقلاب گران واقعی» می نامند. این تشکیلات ناشناس نظامی که بعد از مرگ معمر قذافی شکل گرفتند، نه فقط  بر سر دارایی و خاک کشور با یکدیگر می جنگند که حتی گاهگاهی سفارش قتل و آدم ربایی نیز انجام می دهند.

نمونه بارز آن ربودن نخست وزیر کشور در سال 2013 علی زیدان به دست افراد مسلح بود. این تنها نمونه ای است که رسانه ها به علت اهمیت جایگاهش، اطلاع رسانی کردند. بعد از این حادثه، فعالان حقوق بشر رسما این مساله را طرح کردند که اگر مقامات دولتی را به این راحتی می ربایند، پس تکلیف مردم عادی چیست؟

طبق آمار این فعالان، تعداد افراد مفقود شده در طول درگیری های داخلی بین 10،5 تا 11 هزار نفر است. سازمان حقوق بشر لیبی گزارشی را منتشر کرده است که در آن یک شهر کوچک لیبی به نام سبحا، صدرنشین جرم و جنایت بود. در طول سال 2015 تنها در این شهر کوچک 138 مورد ربودن افراد گزارش شده، یعنی به ازای هر شبانه روز دو مورد. لازم به ذکر است که مردم این شهر در مجموع 200 هزار تن هستند.

اگر شهرهای دیگر را بررسی کنیم، در شهر کوچک مصرات، 850 مورد آدم ربایی بوده که کمیته هماهنگی جستجوی افراد مفقود شده در حال بررسی پرونده هاست. از بین افراد مفقود شده، 20 کودک و 25 نفر سالخورده بوده اند. عبدالهادی طارق رییس این کمیته می گوید که به خانواده ها حمله شده و برخی اعضای خانواده را ربوده اند.

بعث السول رییس سابق اتحادیه های قبیله ای و فعال حقوقی لیبی به خبرنگار اسپوتنیک راجع به زنان در زندان های غیررسمی گروهک های مسلح می گوید. وی توضیح می دهد: «در ساختمان های مخصوص در شهرهای بنغازی، مصرات و سیرت زندان های غیرقانونی بوجود آورده اند که در آنها زنان را نگهدای می کنند. این زنان متهم به حمایت از معمر قذافی هستند. این زنان سابقا و در زمان حکومت قذافی، پست و سمت دولتی داشتند. در شهر مصرات تعداد زنان زندانی که مورد آزاد و شکنجه قرار می گیرند از 4300 نفر تجاوز می کند.

طبق آمار صلیب سرخ در لیبی، پس از بهار عربی در سال 2014 نزدیک به 72682 خانواده در کشور نیازمند خون بودند اما آنها را به خانه هایشان فرستاندن زیرا شبه نظامیان به آنها تیراندازی می کردند و مردم را دسته دسته می کشتند.

طبق آمار وزارت کشور لیبی، در حال حاضر 16 هزار نفر در کشور اسلحه غیرقانونی دارند و در گروهک های مختلف فعالیت دارند. منبع تهیه اسلحه برای این افراد عملیات هوایی ناتو است که برای انقلابیان سلاح آورد تا با حکومت معمر قذافی در سال 2011 مبارزه کنند. تا کنون مقامات جدید کشور نتوانسته اند این سلاح های غیرقانونی را جمع کنند. علاوه بر این حتی متحد کردن گروهک های مسلح زیر یک پرچم و با یک هدف میسر نیست.

بعث السول می گوید که بچه ها در لیبی توسط شبه نظامیان ربوده و فروخته می شوند. وی توضیح می دهد: «معمولا آدم رباها 100 تا 200 هزار دلار امریکا بسته به وضعیت خانواده طلب می کنند. گاهی اوقات این مبالغ به یک میلیون دلار امریکا هم می رسد».

علاوه بر این، در مناطق تحت کنترل داعش بچه ها را به عنوان ابزار جنگ و عملیات تروریستی استفاده می کنند. این کارشناس می گوید: «از زمانی که داعش به این کشور نفوذ کرده و برخی مناطق را تحت کنترل گرفته، 20 هزار کودک شستشوی مغزی شده اند. کودکان را در شهر سیرت می دزدند و از آنها شبه نظامی قاتل و خشن درست می کنند. طرز فکر این کودکان را به طور کامل تغییر می دهند».

نوار خبری
0
loader
بحث و گفتگو
Заголовок открываемого материала