جان کری، وزیر امور خارجه آمریکا به عنوان واسطه ی بین کاخ سفید و کنگره سخنرانی کرد.
دیدار جان کری با خبرنگاران خبرگزاری رویترز ، که در جریان آن معاهده ی هسته ای منعقد شده با ایران در تاریخ چهاردهم ژوئیه در وین بحث و بررسی گردید، بیشتر از یک ساعت طول کشید.
پیشتر نمایندگان دولت اوباما ، از جمله خود رئیس جمهور ، بارها محتوای توافق با ایران را شرح داده و یک نظریه را تکرار کردند. در عین حال بیانیه ی آخر جان کری که بر اساس تعداد سخنرانی هایش در خصوص موضوع ایران در صدر است ، بسیار غیر معمول به نظر آمد. بیانیه ی تقریبا غیر منتظره او در خصوص آینده ی دلار آمریکا ، در خصوص ارتباطات با شرکای اروپایی ، در خصوص شراکت ترنس پسیفیک، بریکس، چین، اوکراین و ولادیمیر پوتین ، در جریان جلسه پرسش و پاسخ مطرح گردید.
اولین بخش کاملا ایرانی بیانیه ی وزیر امور خارجه که مفهوم توافق بدست آمده بین تهران و گروه 5+1 در وین را دربرداشت ، واقعیت ناخوشایندی را برای دولت باراک اوباما خبرداد. علی رغم لابی های فعال در کنگره ، کاخ سفید اطمینان کامل ندارد که در لحظه ی نهایی مخالفین توافق هسته ای نتوانند دو سوم از آراء را بدست آورند. در واقع این مقدار برای حذف وتو ی ریاست جمهوری برای تصمیم احتمالی آنها به منظور رد معامله لازم است.
در این ارتباط جان کری به منتقدین جمهوری خواه یادآوری نمود که دولت جمهوری خواه رئیس جمهور بوش هم برای رسیدن به توافق هسته ای با تهران تلاش می کرد. و این بدان معناست که معاهده ی کنونی را نباید اختراع دموکرات ها دانست ، که ظاهرا در جبهه ی مقابل منافع ملی جمهوری خواهان ایستاده اند. بر عکس ، دولت باراک اوباما تنها کاری را که در زمان ریاست جمهوری بوش شروع شده بود به پایان منطقی رساند. دلیل دوم آقای کری این بود که مخالفین ناخوشایند با متن توافق که بیش از 150 صفحه است آشنایی ندارند و بر اساس اصل مشهور " نخوانده ام اما می گویم" عمل می کنند.
ضمن پاسخ به این پرسش که چه اتفاقی می افتد اگر معاهده شکست بخورد ، جان کری در ابتدا قاطعانه چنین سناریویی را رد کرد. اما سپس عواقب منفی بین المللی را به طور مفصل برشمرد که پیش از همه گریبان خود آمریکا را می گیرد. نظریه ی اصلی او این بود که شکست احتمالی معاهده ی هسته ای ، واکنش زنجیره ای در ارتباطات آمریکا با شرکایش در اروپا و آسیا و با سایر مهره های مهم جهانی و پیش از همه چین و روسیه خواهد داشت. در نتیجه آمریکا اهمیت و اعتبار خود و فرصت های تثبیت رهبریت خود در جهان را از دست می دهد.
یکی از بیانیه های احساسی مربوط به دلار آمریکا بود که به گفته ی وزیر امور خارجه با گذشت زمان " ممکن است دیگر ارز ذخیره ی جهانی نباشد." آقای کری ضمن یادآوری در خصوص رشد نارضایتی از اوضاع دشوار در اقتصاد جهانی پس از جنگ جهانی دوم با سیستم برتن وودز بیان داشت: " پوتین و چین همراه با هم کار می کنند ، چندی پیش روسیه اجلاس بریکس را برگزار کرد ، آنها منتظر نمی مانند که ما فرمان دهیم چه کار باید بکنند. " این دیپلمات آمریکایی نام رئیس جمهور روسیه را دو بار تکرار کرد و گفت : " پوتین دست روی دست نمی گذارد."
کارشناسان روسی بیانیه های اخیر جان کری را به عنوان تاکیدی بر این مطلب می دانند که چه اندازه اهمیت معاهده ی هسته ای ایران برای کاخ سفید زیاد است. ماکسیم سوچکوف ، کارشناس شورای امور بین الملل روسیه بیان داشت: " تصویب توافق با ایران توسط کنگره ، مسئله ای مهم برای دولت اوباماست. رئیس جمهور معتقد است که این معامله جایگزین دو مسئله یعنی ایران هسته ای و سناریوی جنگی است. مهم این است که اوباما معاهده ی ایرانی را به عنوان موفقیت جدی دیپلماسی آمریکایی در ارتباط با نه تنها تهران بلکه مهره های اصلی بین المللی می داند که با شرکت آنها این امکان به وجود آمد یعنی اتحادیه اروپا ، روسیه و چین. این سرمایه جدی است که کاخ سفید می خواست بعدا هم در موضع رهبریت جهانی از آن استفاده کند. به عقیده ی آقای سوچکوف ، از جمله خطراتی که جان کری بیان داشت ، سختگیری در معامله ی هسته ای ممکن است به رد حمایت شرکای اروپایی از خطوط آمریکایی در خصوص اوکراین منجر گردد. این کارشناس معتقد است: " در واشنگتن این درک به وجود می آید که اروپاییان سهم تحریمی خود را اجرا کرده اند. در واقع آنها هزینه های اصلی را برعهده گرفته و میل ندارند که اقدامات افراطی تری در ارتباط با روسیه انجام دهند. "
