وی درا دامه می گوید: «غرب از این آشفتگی حمایت می کند، اما از کنگره ملی طرابلس حمایتی به عمل نمی آورد. استراتژی آنها «خشونت قابل قبول» است در حالی که موضع روسیه و مناسبات روسیه — اعراب در هفتاد سال گذشته به بلوغ و مرحله خردمندی رسیده است. زمانی که اتحادیه عربی و سازمان ملل مساله حمله به لیبی و سرنگونی حکومت معمر قزافی را بررسی می کردند، روسیه اصرار داشت که حکومت باید توسط مردم لیبی و یا اعراب سرنگون شود و نه توسط ناتو.
از زمان سرنگونی حکومت و کشتن وی در سال 2011 این کشور دوران بحران را پشت سر می گذارد. در نتیجه اختلاف نظرات موجود در کشور دو حکومت به وجود آمده. از یک طرف پارلمان منتخب مردم به رهبری عبدالله الثنی و از طرف دیگر کنگره سراسری اسلامی در طرابلس با رهبری عمر الحسی نخست وزیر منتخب. در عین حال برخی مناطق لیبی به طور کامل از کنترل دولت مرکزی خارج شده اند و بیشتر آنها به دست شبه نظامیان داعش افتاده اند.