این کانال رسمی گفتگوی کارشناسان برجسته ی روسی و آمریکاییست که پنجاه و پنج سال است با هدف گریز از رشد و تشدید پتانسیل درگیری و ترویج همکاری سازنده به نفع دو طرف باموفقیت فعالیت می کند و ضمن همکاری با سازمان های رسمی روسیه و آمریکا در جستجوی حل مشکلات دشوار بین المللی است، مشکلاتی که بر ارتباطات دو جانبه تاثیر گذاشته اند. رئیس دانشکده ی خاور شناسی ، استاد آکادمی علوم روسیه ، پروفسور ویتالی نااومکین ، بیش از پانزده سال است که سرپرستی کارگروه روسیه را برعهده دارد.
یوگنی پریماکوف، کشیش شوروی و سیاست مدار روسیه که چندی پیش فوت کرد نیز مدت زمان طولانی یکی از اعضای کنفرانس دارتموت شمرده می شد. او بارها در بیانه های خود تاکید نمود که دیدارها در چهارچوب دارتموث همواره در این جهت بوده است که اعمال صورت گرفته توسط دو کشور ناشی از تبلیغات را اصلاح کرده و چشم انداز معتبرتری را به آنها ارائه میدهد. اما ماموریت مهم این دیدارها این بود که زمینه هایی برای منافع مورد توافق ایجاد کرده و تلاش کنند به طور کلی یک راه حل مورد قبول از مشکلات حاد دو طرف طراحی نمایند.
در ارتباطات پیچیده ی کنونی روسیه و آمریکا ، وقتی اکثر میدان های رسمی گفتگوهای دو جانبه پنهان شده اند، کنفرانس دارتموت که اخیرا در آمریکا برگزار شد ، اهمیت فوق العاده ای دارد.
اعضای این دیدار چه مسائلی را پیش کشیدند؟ ولادیمیر ساژین یکی از اعضای این کنفرانس می گوید:
در جلسه کارگروه کنفرانس که در شهرک ارلی ، ایالت ویرجینیا برگزار شد ، 25 تحلیل گر سیاسی ، شرق شناس و سفرای سابق شرکت داشتند. از جانب روسیه ، پروفسور نااومکین ، دکتر ایرینا زویاگلسکایا ، سفیرسابق روسیه در افغانستان میخاییل کاناروسکی ، کارکنان دانشکده ی خاور شناسی آکادمی علوم روسیه ، پروفسورهایی از دانشگاه دولتی مسکو و دانشکده دولتی ارتباطات بین الملل مسکو حضور داشتند.
ساژین ادامه می دهد: در هیات آمریکایی ، نایب رئیس کار گروه هارولد سوندرس ، رئیس ارتباطات بین الملل انجمن کترینگ ، جیمز کالینز ، سفیر سابق آمریکا در روسیه ، جیمز کانینگهم ، استاد شورای آتلانتیک و سفیر سابق (تا دسامبر سال 2014) در افغانستان ، مارک گروسمان ، نماینده ی سابق وزارت امور خارجه و نماینده ی ویژه ی سابق آمریکا در امور افغانستان و پاکستان ، سفیر رونالد نیمان ، رئیس آکادمی دیپلماسی آمریکایی ، دستیارسابق وزارت امور خارجه در امور خاور میانه و سایرین بودند.
ساژین می گوید: حتی از لیست شرکت کنندگان این اجلاس می توان فهمید که مسئله ی اصلی کنفرانس ، افغانستان است.
کارشناسان روسی و آمریکایی یکصدا خاطرنشان نمودند که علی رغم وجود سردی در ارتباطات روسیه و آمریکا ، زمینه هایی برای ادامه ی همکاری وجود دارد. این زمینه ها در وهله ی اول ، مشکل هسته ای ایران ، مسائل قطب شمال ، تحقیقات هوافضا و از جمله کار برروی ایستگاه بین المللی فضایی است.
در جریان گفتگو شرکت کنندگان کنفرانس به نقطه نظر مشترکی رسیدند که افغانستان باید به این لیست افزوده شود. این کشور در تمایز از سال های گذشته دلیلی برای تناقضات و رقابت مسکو و واشنگتن نیست. علاوه بر این در راه حل همه جانبه بسیاری از مشکلات داخلی و خارجی افغانستان هم به روسیه و هم به آمریکا نیاز است.
دو قدرت برجسته ی جهانی به تقویت رژیم در کابل ، حمایت مشترک حل و فصل سیاسی هم در داخل رهبریت افغانستان و هم در ارتباط کابل و طالبان علاقه مندند.
یکی از جهات اصلی فعالیت های مشترک روسیه و آمریکا باید مبارزه ی سازش ناپذیر با تروریسم و تجارت مواد مخدر در افغانستان باشد.
در کنفرانس ذکر شد که سازمان تروریستی و اسلامی " داعش" مواضع خود را در افغانستان تحکیم می بخشد. هزاران پیرو داعش در بیش از بیست شهر افغانستان می جنگند. بر اساس نقشه ی شبه نظامیان داعش ، آنها افغانستان و پاکستان را به طور کامل و بخشی از آسیای مرکزی و بخش شرقی ایران را خواهند گرفت. این خطر نه تنها برای رژیم کابل بلکه برای کل خاور میانه و خاور نزدیک است.
تجارت مواد مخدر ، که از افغانستان سرچشمه می گیرد نیز موضوع گفتگوی روسیه و آمریکا بود. کارشناسان به این نقطه نظر رسیدند که مبارزه با طاعون مواد مخدر باید به طور جامع باشد. باید به مزارع خشخاش، لابراتورهای مواد خدر و قاچاق مواد مخدر که صادرات گسترده هروئین از افغانستان را برعهده دارد ، ضربه وارد کرد. در اینجا صحبت از تقویت مرزهای کشوراست.
البته این موضوع در کنفرانس تاکید شد که نه روسیه و نه آمریکا قصد ندارند گردان های ویژه ی خود را برای مبارزه با تروریست ها و تاجران مواد مخدر بفرستند. اما هم روسیه و هم ایالات متحده باید به دولت افغانستان کمک های همه جانبه ای را شامل کمک های مالی ، فن آوری ، فن آوری — نظامی برای تقویت پتانسیل کابل ارائه داده و امکانات آنرا برای مبارزه ی موفقیت آمیز با این دشمن دو سر توسعه دهند. آمادگی کادرهای حرفه ای افغانی ، کار مشاورران روسیه و آمریکایی ، ایجاد گروهای مشورتی مشترک به این موضوع مرتبط است.
در پایان کنفرانس ذکر شد که همکاری روسیه و آمریکا در افغانستان لازم است البته تفاوت میان مسکو و واشنگتن را از بین نمی برد اما بدون شک نقش مثبتی در تضمین امنیت و ثبات منطقه ای و جهانی بازی می کند.
