جهان غرب نارضیاتی خود از موفقیت های « بریکس» را پنهان نمی کند.« آجرهای» دیروزی عملا پایه های یک زیر ساخت جدید شده اند. این سیستم در حال شکلگیری هم اکنون ثابت می کند که نهادهای قدیمی و موسسات راکد باید برای چالش های جدی آماده شوند.
در سال 2001 میلادی تحلیلگر بانک « Goldman Sachs » پیشنهاد کرد اقتصاد روسیه، برزیل و چین و هند تحت عنوان « بریک» با هم متحد شوند که چیزی شبیه حروف « brick» — آجر — در زبان انگلیسی است. نقش رهبری در تأمین رشد آتی کل اقتصاد جهان به این کشورها واگذار شد. پس از 10 سال با پیوستن آفریقای جنوبی، آنها « حرف اس» را هم دریافت کردند که در زبان انگلیسی علامت « جمع » است. هر یک از کشور های عضو « بریکس» از ذخایر طبیعی بی نظیری برخوردار است — برزیل ، محصولات غذایی ، روسیه — ثروت معدنی، هند — قورت بالقوه فکری و چین — پایگاه قوی تولیدی ، آفریقای جنوبی- ذخایر طبیعی. در حال حاضر، 40 درصد ساکنان کره زمین در کشورهای « بریکس» ساکن هستند و سهم آنها در تولید ناخالص ملی 20 درصد است. قابل درک است که این اتحادیه به هیچ شکلی نمی تواند در سیستم جهانی جا بگیرد که آمریکا و غرب به نقش های رهبری خود در آن عادت کرده اند. تا اوایل قرن، اوضاع طوری بود که آینده دارترین کشور ها به هیچ شکلی نمی توانستند بر تصمیمات جهانی تأثیر بگذارند.
ولادیمیر زاخاروف استاد ارشد مدرسه عالی اقتصاد روسیه در این خصوص گفت: آمریکا در زمان خود در روند تأسیس ساختارهای مالی — بانکی مانند صندوق بین المللی پول، بانک جهانی و بانک توسعه آسیا شرکت داشت. از اینرو، روسای سنتی صندوق بین المللی پول، نمایندگان کشورهای غربی بودند و بانک جهانی نماینده آمریکا همیشه ریاست آن را عهده دار بود. نماینده ژاپن بانک توسعه آسیا را دارا بود. آنچه به نقش سیاسی و توزیع سهام و امکانات رأی گیری در باره پروژه ها مربوط می شود همه این ساختارهای تحت کنترل غرب عمل می کنند.
پروژه های بریکس — بانک جدید توسعه و صندوق ذخیره ارز می تواند این سیستم را تغییر بدهد. این اولین نهاد جهان است که بدون شرکت غرب تأسیس شده است. بعلاوه کارشناسان از حالا در این باره صحبت می کنند که ظهور این نهادها — گام مهمی در کاهش نقش دلار در سیستم مالی جهان است.
بطور همزمان فعالیت کشورهای « بریکس» آسیب جدی به جهان تک قطبی وارد خواهد آورد. عملا اعضای « بریکس» توانست نظریه پردازان آمریکایی را شکست بدهند که به توسعه پلورالیزم ژئوپلیتیکی روی نقشه اوراسیا فرا می خواندند و منتها تلاش خودر ا بکار بردند تا آمریکا در این منطقه از شرکای واجد شرایط برخوردار باشند. نقشه های زبیگنف بژینسکی کارشناس سیاسی و شخصیت دولتی در جستجوی راهنمایان سیاست آمریکا در اورآسیا با شکست روبرو می شوند. اما نباید فکر کرد که آمریکا در آینده از تلاش دیگری در این زمینه خودداری خواهد ورزید.
ولادیمیر کولوتوف رئیس انستیتوی « هوشی مین» وابسته به دانشگاه دولتی سنت پطربورگ در این خصوص گفت: این فرمات همگرایی قابل رقابت است. زبیگنِف بِژینسکی در زمان خود گفت که اورآسیا بطور کلی از آمریکا برتر است اما اینکه اور آسیا از لحاظ سیاسی باهم فرق دارند یک نکته مثبت است. هر چه بیشتر آنها از سیاست « تفرقه بیانداز و حکومت کن» بهره گیرند ، به همان اندازه بیشتر از منافع خود دفاع خواهند کرد و اجازه « تولد» فرمات های همگرایی در جهان را نخواهند داد که تحت کنترل آمریکا قرار نداشته باشند. در اینجا از منابع اداری و فکری برای دفن این فرمات همگرایی استفاده خواهد شد. آنها از عهده این جور کارها بخوبی برمی آیند ، از اینرو مقابله شدید خواهد بود.
کارشناسان « انقلابات رنگین» را به عنوان یکی از گزینه های چنین دخالتی می نامند. بیخود نیست که واشنگتن و متحدان آن اینقدر طولانی آن را در کشورهای مختلف آزمایش کردند. همانا به این دلیل کشورهای « بریکس» با گذشت هر سال توجه بیشتری به مسائل امنیت و مقابله با تروریسم مبذول می دارد.
