انقلاب در شبکه های اجتماعی، سنگرها در «تویتر» و گردهمایی در « فیس بوک». بهار عربی ارتباط محکمی با فناوری اینترنتی دارد. تا کنون هرگز اهداف انقلابی همراه با آواز پرنده آبی « تویتر» پیاده نشده بود. پیشرفت اوضاع نشان داد که فعلا شبکه های اجتماعی فقط در مرحله ابتدایی اعتراضات انقلابی می توانند بطور موفقیت آمیزی مورد استفاده قرار بگیرند. اما آمریکایی ها که بشدت از این تکنولوژی در خاور نزدیک استفاده کردند فعلا احتیاج به چیز دیگری ندارند.
بهار عربی — شبکه اجتماعی در حال کار است. این وسیله ای است که می تواند در کوتاهترین مدت توده ها را به اعتراض وادارد و آنها را در جنبش ها و سازمان های معینی جا بدهد. نتیجه این کار خیلی زود در تونس، مصر و یمن آشکار شد. در این کشورها، درست در یک زمان، اقدامات اعتراضی بزرگ مقیاس باعث استعفای رئیس جمهور منتخب کشور شد. در سوریه و لیبی کارها فقط به یک اعتراض ختم نشد- خون زیادی ریخته شد. در کشورهای دیگر مثلا در اردن و بحرین معترضان توانستند به عقب نشینی هایی از طرف مقامات دست یابند که هر چند ناچیز هستند، اما بهر حال به هدف خود رسیدند. البته نمی توان از نقش اینترنت در این کشورها صحبت کرد. زیرا از یکسو حقایق نشاندهنده آن است که فقط یک درصد اهالی کشور در کشورهای مبتلا به بهار عربی و در زمان آغاز ناآرامی ها، از اینترنت استفاده می کردند. اما نباید تفکرات محلی فراموش شود: اطلاعات باید نه فقط برای یک کاربر بلکه برای تمام نزدیکان و دوستان و حتی عابران تصادفی قابل دسترسی باشد. پیداست همانا روی این جنبه قضیه حساب شده بود.
آرتور آتایِف رئیس بخش پژوهش های قفقاز انستیتوی تحقیقات استراتژیک روسیه در این خصوص گفت: استراتژی جنگ خبری توجه خاصی نسبت به انتخاب اهداف مبذل می دارد… گروه های کوچک انتخاب می شوند…جریان کار مطالعه می شود و مسائل اجتماعی آنها بررسی می شود. بعدا تمام این اطلاعات مورد تجزیه و تحلیل دقیق تر قرار می گیرد و طراحی استراتژی اجرای جنگ اطلاعاتی — خبری با استفاده از این نقشه کوچک ادامه می یابد.
این نقشه در نزد آمریکایی ها بمراتب وسیع تر است. تجربه بهار عربی این فرصت را به واشنگتن داد تا اهداف بلندپروازانه تری را مطرح کند.
ولادیمیر زاخاروف پروفسور انستیتوی اقتصاد جهانی و روابط بین الملل آکادمی علوم روسیه در این خصوص گفت: آنها سرمایه زیادی برای اجرای این اهداف تخصیص دادند و متخصصان آنها طرح هایی برای فروپاشی کشورها طراحی کردند. اجرای این طرح ها در لیبی و مصر موفق بود و مبارزه سرسختانه ای نیز در سوریه جریان دارد. اما آمریکا آن کشوری است که کشورهای تروریستی را ایجاد می کند. سازمان تروریستی «داعش» کار آنهاست که باید جواب آن را بدهند. آمریکایی ها فکر کردند که با سرمایه گذاری و گردآوردن شبه نظامیان در این سازمان می توانند همه چیز را کنترل کنند. اما آنها درک نمی کنند که با بیرون کشیدن « جن» از توی کوزه، نمی توانند او را دوباره توی کوزه برگردانند. « جن» قصد برگشت ندارد. او فقط پول می خواهد و اگر خبری از پول نباشد، بر طبق نقشه های خود که در تضاد با نقشه های آمریکاست عمل خواهد کرد.
آمریکایی ها به همین شکل سازمان تروریستی « القاعده» را ایجاد کردند و نتیجه آشکار است، اما پیداست تجربه شخصی درسی برای آنها نبوده است. راه اندازی انقلابات اینترنتی در خاور نزدیک نمی تواند «پدر — موسس» آن را شاد نسازد: مکانیزم خوب کار می کند. اما این کارها در آینده نزدیک به چه ختم خواهد شد. در واشنگتن به پایان کار فکر نمی کنند. وقت آن فرا رسیده که به این موضوع فکر شود: شکوفایی بخش عربی در اینترنت یکی از نتایج بهار عربی اعلام شده است.
