فعالیتی که نهایتا در تمام شاخه های خود به موفقیت انجامیده است. نتیجه اصلی کار و فعالیت هر سازمانی انجام وظایفی است که از ابتدا برای خود مشخص می کند. برخلاف بسیاری از اتحادیه های بین المللی که به مرور زمان کمرنگ و ضعیف می شوند، این سازمان برای هر تصمیم گیری اعضای خود را جمع می کند و توانسته پایبندی خود را به اهداف اولیه حفظ کند. این سازمان کار خود را در شرایط نه چندان ساده قرن 21 آغاز کرد و با چالش هایی مواجه شد که تروریست های کشورهای آسیای مرکزی در مسیرش قرار می دادند. حال، با اطمینان می توان گفت که شرایط در منطقه تثبیت شده است. آندره ایوانوف کارشناس ارشد انستیتوی مطالعات بین المللی دانشگاه روابط خارجه روسیه در این رابطه می گوید: «سازمان شانگهای در مبارزه با سه عامل شر یعنی تروریسم، جدایی طلبی و افراطی گرایی دینی موفقیت هایی داشته است. این سازمان فعالیت های خود را به خوبی سازمان دهی کرده و حتی احساس می شود که در صورت وقوع شرایط ناگوار و تهدید کننده امنیت و ثبات، هر یک از اعضای سازمان می تواند روی کمک سایر اعضای به راحتی حساب باز کند».
حتی برای حل مسایل اقتصادی هم می توان روی کمک سازمان شانگهای حساب کرد. این سازمان توانسته سیستمی مناسب برای تعاملات ایجاد کند، اما این کار را به صورتی انجام داده که سیستم مذکور باز باشد و بتواند عضو گیری کند. آندره والودین کارشناس ارشد انستیتوی اقتصاد جهانی و روابط بین الملل می گوید: «در خصوص اهداف اقتصادی باید گفت که همکاری های چندجانبه در چارچوب فعالیت سازمان شامل تشکیل سیستم ارتباطات اقتصادی، سیستم وابستگی متقابل انجام می گیرد و مانع از گسترش جریانات آسیب زننده به جمهوری های سابق آسیای مرکزی می شود و نهایتا مانع از گسترش اسلام سیاسی در قلمروی چین می گردد. اگر هند، ایران و پاکستان هم به شانگهای بپیوندند، آنوقت شرایط تا حد زیادی در این منطقه ثبات پیدا می کند. و مهم تر از همه این که وضعیت قابل پیش بینی خواهد شد».
سال 2011 میلادی یک گام مهم دیگر برداشته شد. در پایان نشست سران دول عضو سازمان شانگهای در بیشکک، تصمیم برای تاسیس بانک توسعه اتخاذ شد. اگرچه زمان باعث تغییراتی در این طرح شد، اما کار روی آن همچنان ادامه دارد.
آندره ایوانوف در این رابطه می گوید: «چینی ها پیشنهاد کردند که این بانک تاسیس شود تا بتوانند طرح ها را در فضای کشورهای عضو شانگهای تامین مالی کنند. متاسفانه، در برخی از کشورهای عضو سازمان شانگهای و از جمله روسیه، نگاه منفی نسبت به این طرح وجود داشت. اما اکنون نگاه خود را تغییر داده اند. این امید وجود دارد که در آینده نزدیک، طرح مذکور کار خود را آغاز کند. این طرح می تواند امکانات ما را برای اجرای طرح های مشترک اقتصادی به شدت تغییر دهد.»
پایه های این سازمان در زمان شوروی و حتی پیشتر از آن گذاشته شده و عاملی برای توسعه همکاری ها در حوزه انسانی شد. کلید موفقیت این طرح زبان روسی است. آندره والودین با اشاره به این موضوع می گوید: «در حوزه فرهنگ امکانات برای همکاری وجود دارد. آنها همیشه وجود دارند، اما در اینجا جزییات مهمتری هم هست. اگر ما به موضوع تعاملات میان روسیه وکشورهای آسیای مرکزی توجه کنیم، آنوقت به خوبی باید مجسم کرد که این دول، بخشی از یک اتحادیه در گذشته بوده اند و تا قبل از آن فضای فرهنگی امپراطوری روسیه بوده است.
در اینجا نقش زبان روسی و نقش فرهنگ روس، آموزش و علوم به اندازه کافی زیاد هست. تمام این مشکلات در مرکز توجه فعالیت های دیپلماتیک ما قرار دارند. فعالیت دیپلماسی فرهنگی. روابطی که در سال های حکومت شوروی وجود داشته اند، گسسته نشده اند و احیا می شوند. مهم این است که ما توجه مقامات محلی را به احیای آرام آرام این ارتباطات می بینیم، زیرا آنها به خوبی می دانند که زبان، علوم و فرهنگ روس راهی است برای نزدیک سازی آنها به دستاوردهای و تحول علمی — تکنیکی و فرهنگی.
کارشناسان با ارزیابی نتایج به این نتیجه می رسند که سازمان همکاری های شانگهای توانسته حس تعامل و مشارکت را میان کشورها به سطح جدیدی برساند. حال این سازمان باید توسعه همکاری ها با دیگر سازمان های بین الملل را به عنوان یکی از اولویت های کاری خود بپذیرد.
