رونالد ریگان قبل از اینکه رئیس جمهور آمریکا شود در فیلم های درجه دو هالیوود بازی می کرد. به نوشته « دیلی اکسپرس» او دوستدار آتشین داستان های فانتزی — علمی بود. مطابق با اطلاعات این نشریه ماجراهای مورد علاقه او آنهایی بودند که «حمله فضاییان ، زمینیان را وادار می کرد دعواهای بین خود را کنار بگذارند و برای مبارزه با اشغالگران فضایی متحد شوند».
در سال 1982 میلادی ریگان در کاخ سفید تماشای فیلم « تماس های نزدیک سطح سوم» ساخته استیون سپیلبرگ را ترتیب داد. او از قضات فدرال، فضانوردان و دیگر شخصیت های مهم برای تماشای فیلم دعوت کرد. پس از پایان فیلم، رئیس جمهور خطاب به حضار گفت: « کسانی که در این اتاق جمع شده اند می دانند که آنچه روی پرده به نمایش درآمد، واقعیت دارد».
نشریه بریتانیایی تمام این اطلاعات را از کتاب « چطور فضاییان زمین را تصرف کردند» به نوشته دیوید کلارک برگرفته است. به نوشته نشریه، « اینو تی.وی» به آن استناد کرده است. به گفته نویسنده کتاب، در سال 1985 میلادی ریگان در زمان دیدار با میخائیل گورباچف « با اعلام اینکه به همکاری دو ابر قدرت در صورت حمله فضاییان به زمین اطمینان دارد گوربی را متعجب کرد». رهبر شگفت زده شوروی محترمانه به موضوع دیگری پرداخت».
کولین پائول مشاور امنیت ملی پس از بازگشت ریگان به آمریکا و تکرار همان ماجرا در مقابل محصلان دبیرستان « مریلِند» دچار هراس شد. پس از آن پائول تمام پیام های رئیس جمهور را بررسی می کرد و تا زمان پایان خدمت خود در سمت مشاور امنیت ملی آمریکا تمام « یادآوری های بین سیاره ای» را از پیام های رئیس جمهور حذف می کرد. نشریه می نویسد: « وقتی ریگان صفحه گرام قدیمی در باره خطر حمله فضاییان را گوش می داد، پائول سرش را تکان می داد و به همکارانش می گفت: « دوباره داستان آدم های سبز شروع می شود».
به عقیده کلارک ، رئیس جمهور احتمالا معتقد بود که از طرف تمام جامعه آمریکا صحبت می کند. زیرا مدتی قبل از آن، همه پرسی از افکار عمومی نشان داد که 57 درصد آمریکایی ها به وجود بشقاب پرنده باور دارند.
مطابق با نوشته های کتاب، ریگال در خفا از سلاح هسته ای می ترسید و احتمالا فیلم سال 1951 میلادی « روزی که زمین از حرکت باز ایستاد» الهام بخش او در برخورد جدید نسبت به گورباچف بود. در این فیلم، نیروهای حافظ صلح بین سیاره ای به سیاره ما می آیند و از روبوت عظیم الجثه ای برای وادار کردن ابرقدرت های هسته ای در حال جنگ جهت فراموش کردن اختلافات خود استفاده می کنند.
کلارک معتقد است: « برای نسلی که همیشه از ضربه بمب هسته ای در هراس بود، این پیام ارسالی از فضا به صورت فرشته تکنولوژیکی، گزینه ای بهتر از اوضاع بن بست گونه جنگ سرد به حساب می آمد».
