همه چیز در خاموشی استنشاق
مثل این که زمین هنوز در خواب است
آیا کسی می دانست که از صلح تا جنگ
فقط پنج دقیقه فاصله است…
یکشنبه، 22 ژوئن سال 1941 بود. ساعت سه و پانزده دقیقه بامداد به وقت مسکو، گئورگی ژوکف، رئیس ستاد ارتش سرخ وقت، به استالین گزارش داد که نیروی هوایی آلمان، بمباران شدید تأسیسان در خاک شوروی را شروع نمودند.
چند ساعت گذشت تا در کرملین فهمیدند که هیتلر یک جنگ تمام عیار را شروع کرد.
در همین لحظات یوری لِویتان، گوینده رادیو مسکو می گفت:
توجه، این جا مسکو است! اطلاع مهم دولتی گزارش می شود. شهروندان شوروی، امروز، ساعت 4 صبح، بدون اعلان جنگ، نیروهای مسلح آلمان به سرحدات شوروی حمله بردند. جنگ عظیم میهنی مردم شوروی علیه اشغالگران آلمانی نازی آغاز شد. ما بر حق هستیم. دشمن نابود خواهد شد. پیروزی از آن ما خواهد بود".
دشمن بی تردید نابود خواهد شد. ولی، بعد از 1418 شب و روز طولانی.
و برای این پیروزی مردم شوروی قیمت وحشتناکی پرداخت.
در این میان، طرح هیتلر موسوم به "بارباروس" که بر اساس — جنگ برق آسا یعنی بلیتسکریگ استوار بود، با موفقیت اجرا می شد.
نیروهای ارتش آلمان، 190 لشگر، 4500 هواپیما، بیش از چهار هزار تانک و چهل و هفت هزار تپ و خمپاره داشت.
ارتش آلمانی سریع به خاک اروپایی اتحاد شوروی پیشروی می کرد.
پس از آنکه در 28 ژوئن سال 1941، شهر مینسک سقوط کرد، استالین با عصبانیت گفت: " لنین به ما چنین دولت را سپرد و ما آن را دارد از دست می دهیم!".
چرا در ماه های اوایل جنگ، ارتش سرخ، به شکست های کوبنده در تمام جبهه ها متحمل شده بود؟!
در اساسنامه صحرایی ارتش سرخ سال1939 نوشته شده است: "اگر دشمن به ما جنگ را تحمیل کند، ارتش سرخ کارگران و کشاورزان، مهاجمترین ارتش از تمام ارتش ها خواهد بود. ما، بطور تعرضی، جنگ کرده و درگیری را به خاک دشمن انتقال خواهیم کرد".
پس معلوم می شود که ارتش شوروی برای جنگ دفاعی به اندازه کافی آمادگی نداشت.
در خاطرات خود مارشال روکوسوفسکی می نوشت: "ضربه غیر منتظره دشمن با نیروهای بزرگ و پیشروی سریع آن، برای مدتی، نیروهای آموزش ندیده ما را گیج غفلت کرد. آنها دچار شوک شدند… "
هیتلر،آمادگی پیروزی زود هنگا را می گرفت و می گفت: "من همیشه سعی می کنم خودم را در موقعیت دشمن قرار دهم. عملا، دشمن این جنگ را باخت! "
هیتلر از واقعیت دور نبود.
در 14 اوگوست 1941، هنگامیکه آلمانی ها شهر اسمولنسک را که در 400 کیلومتری مسکو واقع است اشغال کردند، در ذهن ارتشیان و اهالی ملکی احساس می شد که شقوط دولت بولشویکها نزدیک است.
در نتیجه چنین احوال و روحیه، افزایش بی اندازه خُلق و خوی ضدشوروی دیده می شد. به خاطر آنکه، در حافظه مردم، عواقب ایجاد تعاونهای اجباری دهقانان، مصادره اموال کشاورزان میان حال، گشنگی عام و سرکوبی سیاسی هنوز مانده بود.
ولی مردم و ارتش زود به هوش آمدند. کشتار هزارها صد سربازان اسیر شوروی، گزینه ا ی دیگر برای سربازان و افسران متردد نمی گذاشت. هیچ کس دیگر شک و تردیدی نداشت که آلمانیها اشغالگر و سلطگراند.
" طرح اصلی موسوم به شرق"، کاهش قوم اسلاوی در شوروی تا 50 میلیون نفر در نظر داشت. آشکار است که این کاهش از طریق محو قوم امکان پذیر بود. یهودی ها و کولی ها هم باید نابود می شدند.
آدلف هیتلر می گفت:" ما باید فنِ از بین بردن افراد را توسعه بدهیم…. من حق دارم ملیونهای انسان نژاد پست تر از بین ببرم."
مولّر، ستوان اول ارتش آلمان در گزارش عملیاتی خود در روستای بُرکی نوشته بود:" من روستا را محاصره کرده تمام ساکنین آن در جای معیین جمع کردم. آرامی برقرار بود. دو مرد تلاش کردند فرار کند ولی در جا کشته شدند. رگبار اهالی روستا در ساعت 9 صبح شروع و 6 شامگاه بدون کدام عواقب بعدی به پایان رسید. 705 نفر تیراندازی شدند. 203 مرد، 372 زن و 130 کودک. در مجموع 786 گلوله تفنگ و 2496 گلوله مسلسل مصرف شده است. در گروهان تلفات نداشتیم. یک نظامی، مظنون به مریزی زردی، به بیمارستان نظامی انتقال شده است".
کشتار جمعی غیر نظامیان در اراضی اشغال شده، در حرف نه، بلکه در عمل این جنگ را به عظیم میهنی تبدیل کرده بود!
به مرور زمان، شوکی که در مدت کوتاه بر ارتش و مردم حکم فرما بود گذشت. ارتش سرخ، دفاع و حمله و غالب شدن را یاد گرفت.
پیروزی در جنگ شدید و خونین بینظیری در تاریخ جهانی که بار اساسی آن بر دوش مردم شوروی افتاده، با شهادت 26 میلیون 600 هزار انسان تمام شده بود.
این قربانی ها فراموش نشدنی اند.
نباید جنایتهای این نا انسانها را فراموش کرد.
