رویداد خجسته هفته، کنسرت در تئاتر بالشوی مسکو به مناسبت 90-مین سالگرد مایا پلیستسکایا، ستاره باله روسیه بود.
مایا برای برگزاری این سالگرد روی صحنه تئاتر بالشوی آماده شده بود. او برنامه سالگرد را تنظیم کرده بود و قصد نداشت در لژ افتخار بنشیند. اما سرنوشت نقشه دیگری داشت..شش ماه بالشوی تئاتر بدون ستاره باله روسیه، برنامه سالگرد مایا را تهیه دید. در این برنامه از ترکیب لغوی « به یاد پلیستسکایا» استفاده نشد و به جای آن « به افتخار پلیستسکایا» و عناوین دیگر مانند « براوو مایا» استفاده شد.
در زمان حیات پلیسیتسکایا، مایا را بالرین کبیر می نامیدند. مایا بالرین با استعدادی بود که از کار خسته نمی شد. در باله روسی ستارگان دیگری نیز بودند، شاید تغزلی تر و دقیق تر در انجام حرکات باله و با روحیاتی آتشین. اما مایا پلیستسکایا، درخشان ترین بالرین و شجاع ترین و غیرقابل پیش بینی ترین ستاره باله روسیه بود.
مایا که دوران کودکی سختی را گذراند، والدین و بستگانش مورد سرکوب قرار گرفتند، از همان سالها اراده خود را آهنین کرد و توانایی مبارزه را در خود پرورش داد. از جمله برای دریافت نقش ها و امکانات. وقتی نقشی نبود، خودش آنها را خلق می کرد… نمی شد که فقط دریاچه قو را رقصید! مایا همراه شوهرش،آهنگساز رادیون شدرین، باله « چایکا»، « آنا کارینینا» را روی صحنه بالشوی تئاتر به نمایش گذاشت. مایا با رادیون پِتی، موریس بیژار و پی یر کاردِن دوست بود. آنها سعی کردند به او کمک کنند و لباس های بی نظیری برایش طراحی می کردند.
در برنامه سالگرد مایا پلیستسکایا، تمام نقش های کلاسیک شامل شده بود — قطعاتی از « دن کیشوت» که ماریا الکساندرووا، وارث پلیسیتسکایا در بالشوی تئاتر ، نقش اول نمایش را بازی کرد، نقش های « رایموند»، « شعله های پاریس» « فواره باغچه سرای».. یادآوری شد. گروه رقص و آواز موئیسییف هنرنمایی کرد. از Eva la Yerbabuena اسپانیولی دعوت شد فلامنکو را اجرا کند. شاهکارهای باله « مرگ گل رز» با اجرای اولیانا لوپاتکینا ، « سوئت کارمن» با اجرای سوتلانا زاخارووا و آرتیست های بالشوی تئاتر ، « بولِرو» آتشین با اجرای دیانا ویشنووایا و گروه « بژار باله لوزان». فقط همراهی چنگ و ویولن سل در قرائت بخش هایی از دفتر یادداشت مایا یاداور آن بود که قهرمان اصلی در سالن حضور ندارد و دیگر هیچوقت روی صحنه « بالشوی تئاتر» هنرنمایی نخواهد کرد…
