وی ضمن تحلیل اقدام های رهبری ترکیه که بسوی برقراری تماس ها با روسیه گام برداشته تأکید کرد که پایه این کار انتقاد غرب از حرکت ترکیه به سوی دیکتاتوری و خودکامگی و بروز مسایل اقتصادی جدی در ترکیه بود. به عقیده این محقق «گام ها به سوی عادی سازی مناسبات با روسیه کار کرده تا دولت ترکیه مزایایی در سیاست داخلی دریافت کند». این کارشناس گفت
«پشت سر فرایند فزاینده گرم شدن روابط ترکیه — روسیه چند عامل قرار دارد. آنها مسایلی میباشند که ترکیه با دنیای غرب همواره به خاطر سیاست خارجی خود در سوریه و عراق داشته است. عامل دیگر انتقاد شدید از ترکیه تبدیل شدن آن به دیکتاتوری و نقض همگانی حقوق و آزادیهای آن کشور است. در نهایت آنکارا که میخواست از بار این مسایل رهایی یابد تصمیم گرفت روابط خود با روسیه را قطعاً عوض کند».
به عقیده اوزبای دولت ترکیه گسترش گفت و گو با روسیه را بعنوان یکی از اجزائ ترکیبی اصلاحات موفقیت آمیز استراتژی خارجی خود را معرفی خواهد کرد که در آن روسیه و اسرائیل هم دیگر را تکمیل کرده و در منطقه موازنه ایجاد کنند.
اوزبای متذکر شد که روسیه ترکیه را بعنوان کشوری میداند که برایش از لحاظ ژئوپلیتیک از اهمیت ویژه برخوردار است. وی گفت:
«ترکیه در سازمان همکاری شانگهای وضع کشور شریک گفت و گو دارد. به نظرم پشت سر نزدیکی دو کشور که پس از دریافت نامه شروع شد هنچنین مساله حوزه دریای سیاه و مدیترانه شرقی مطح است. یادمان باشد که این اواخر ناتو یک رزمایش گسترده در دریای سیاه انجام داده و حتی اوکراین اعلام کرده که «آماده است بنادر خود را باز کند». مطابق دیدگاه روسیه ترکیه با وجود مواضع مدخوش شده میتواند با اعمال خود موازنه قوا در منطقه را تغییر دهد. از این رو روسیه دلش نمیخواهست کاری کند تا در رواطش با ترکیه کل پل ها پشت سرش خراب شود».