کشورهای تاجیکستان، قرقیزستان، افغانستان و پاکستان در این پروژه شرکت دارند. برنامه شامل ساخت بازار مشترک انرژی در ابعاد آسیای مرکزی و جنوبی می شود. حلیم فسخوالدینوف خبرنگار اسپوتنیک در دوشنبه به تفسیر این خبر پرداخته و می گوید:
پروژه کاسا 1000 باید توسط روسای جمهور راه اندازی می شد. مشارکت رهبران این چهار کشور تقریبا شش ماه قبل اعلام شده بود. با این حال به طور غیرمنتظره ای تغییرات صورت گرفت. مراسم باشکوه راه اندازی پروژه در سطح نخست وزیران چهار کشور برگزار شد. شاید این شرایط به خاطر تصمیم غیرمنتظره رهبر قرقیزستان آلمازبک آتامبایف بود که برنامه را در آستانه دیدار در دوشنبه به تعویق انداخت. اتفاق غیرمنتظره بعدی تصمیم افغانستان به مشارکت در برنامه کاسا به عنوان ترانزیت کننده بود. علی احمد عثمانی وزیر انرژی افغانستان این تصمیم را اعلام کرده و گفت: «ما تصمیم نهایی را اتخاذ کرده و قصد نداریم از مسیر کاسا برق خریداری کنیم. ما تصمیم گرفتیم به عنوان کشور ترانزیت کننده برق صادراتی از آسیای مرکزی به آسیای جنوبی عمل کنیم».
به گفته وزیر انرژی افغانستان، کابل تمایل ندارد به این پروژه وابسته بشود. افغانستان اعلام کرده که هزینه ترانزیت برق به پاکستان از قلمروی افغانستان در حدود 45 میلیون دلار است. به این ترتیب، تنها خریدار برق تاجیکستان و قرقیزستان پاکستان خواهد بود. امتداد کابل های برق بیش از 1000 کیلومتر است. در مرحله اول خطوط برق قرقیزستان و تاجیکستان را به هم متصل می کنند. پس از آن کابل ها از طریق افغانستان به پاکستان کشیده می شود. طرفین توافق کرده اند که تا سال 2018 پروژه را به مرحله اجرا برسانند. قرار است در حدود 6 میلیارد کیلووات ساعت سالانه برق صادر شود. سهم صادرات تاجیکستان 70 درصد است. گفته شده که طرف پاکستان بهای برق را با ارز خارجی پرداخت می کند. هر کیلووات تقریبا 9،5 سنت آمریکا ارزش دارد. با این حال یک مشکل مهم وجود دارد. صادرات برق فقط در دوره تابستانی ممکن است. زمستان در تاجیکستان و قرقیزستان تمام کشور نیازمند واردات برق می شود. کوبات رحیموف کارشناس غیروابسته در امور پروژه های زیرساختی در آسیای مرکزی با اشاره به این موضوع می گوید: «پروژه کاسا ویژگی بخصوصی دارد. از یک طرف هر دو کشور تولید کننده برق ارزان هستند. از طرف دیگر هر دو با مشکل جدی عدم توازن در مصرف روبر هستند. به همین خاطر به صورت دوره ای با کمبود انرژی برق روبرو می شوند. به همین خاطر بیشتر کارشناسان معتقدند که این پروژه روشن نیست. چطور یک کشور می تواند صادر کننده برق باشد در حالیکه به طور دوره ای با مشکل خاموشی روبرو می شود».
هنوز روشن نیست که چه کسی و چگونه بهره برداری قابل اعتماد از خطوط برق رسانی از طریق افغانستان را تضمین می کند. این خطوط صدها کیلومتر کشیده شده و دایما نیاز به مرمت و حفظ و نگهدای دارند. در سال جاری شبه نظامیان طالبان ضمن درگیری در استان های شمالی چند ایستگاه برق رسانی از آسیای مرکزی به سمت کابل را تخریب کردند. همین قضیه هشداری بود برای پیشنهاد دهندگان پروژه کاسا 1000. لازم به ذکر است که هفت سال پیش روسیه نیز مایل به سرمایه گذاری در این پروژه بود. اما به دلایلی نامعلوم مسکو را به برنامه دعوت نکردند. با این حال چنانچه برنامه با موفقیت به بهره برداری برسد، روسیه سود اقتصادی خود را از پروژه کاسا می برد. طرف روس می تواند برق را از طریق سد «سنگ توده —1» به پاکستان صادر کند.
