عربستان سعودی و آمریکا در پی مجازات روسیه و ایران

در شرایط رکود بی سابقه ی بهای نفت در بازارهای جهانی طی دوازده سال اخیر ، که جنگ نفتی آغاز شده در اواخر سال 2014 توسط عربستان سعودی باعث آن بود ، تلاش های نمایندگان هجده کشور استخراج کننده ی نفت اوپک برای رسیدن به توافق در زمان دیدار در پایتخت قطر نتیجه بخش نبود.

نجدت پامیر ، رئیس کمیسیون انرژی حزب اصلی اپوزیسیون جمهوریخواه خلق و کارشناس مسائل انرژی در مصاحبه ای با اسپوتنیک نتایج این اجلاس را نقدو بررسی می کند. به گفته ی این کارشناس در دیدگاه اول ، بی نتیجه بودن دیدار با عدم تمایل ایران مرتبط است که به بازار نفت بازگشته و استخراج نفت را از سر گرفته است. اما پشت این دلیل بدیهی به عقیده ی پامیر ، فاکتورهای عمیق تر در عربستان سعودی و آمریکاست. عربستان سعودی سعی می کند برای ایران در بازگشتن به بازار نفتی مانع تراشی کرده و موضع آسیب پذیری این کشور را تقویت کند. پامیر معتقد است:
در زمینه ی نفتی آمریکا تا به امروز، 25 درصد به منابع خارجی وابسته است. در این ارتباط آمریکا نقش مهمی را در کاهش بهای نفت ایفا می کند. در خصوص سایر مهره های کلیدی به طور مثال سطح وابستگی اتحادیه اروپا بالاتر است که همچنین سعی و تلاش اروپا را برای نگه داشتن قیمت های پایین مشخص می کند. این سناریوی توسعه ی حوادث همچنین توسط چین حمایت می شود.
به عقیده ی پامیر ، هدف استراتژی عربستان سعودی و آمریکا در زمینه ی استخراج نفت، ایران و روسیه است. آنها به این ترتیب می خواهند روسیه را به خاطر حوادث اکراین و ایران را به خاطر برنامه های هسته ای اش و فعالیت در یمن ، سوریه و عراق مجازات کنند. این کارشناس می گوید:
برای سعودی ها ، ایران دشمن شماره یک است. ونزوئلا بسیار نزدیک به آمریکاست و حمایت فعالی از کوبا داشته و در بین کشورهاییست که بیشترین منابع نفت و گاز طبیعی در جهان را دارند. در واقع ما می بینیم که این ادامه استراتژی " کشتن دو خرگوش با یک تیر" است. اوضاع کنونی به تحقق آن کمک می کند و در زمینه ی روند طولانی کاهش بهای نفت ، استخراج کاهش نمی یابد. حتی علی رغم اینکه افت بها در نفت این اواخر تاثیر منفی در بودجه خود عربستان سعودی داشته ، ریاض این موضع را اشغال کرده است: " بهتر است که اکنون خسارت ها را تحمل کنیم تا در آینده ای طولانی مدت ، بتوانیم مواضع رقبای خود یعنی ایران و روسیه را در بازار ضعیف کنیم که به سود ما در آینده مرتبط است. اگر اکنون موفق شویم رقبا را از میدان به در کنیم ، بخش اعظم بازار در دستان ما خواهد بود." منطق ریاض اینطور است. ضمنا فکر می کنم که علی رغم میزان مبالغ صندوق ارزی به اندازه 750 میلیارد دلار ، با احتساب به مخارجشان در اجرای عملیات های جنگی در یمن ، سوریه و عراق ، کمک مالی به مصر و رشد بیش از اندازه هزینه های داخل کشور از جانب سلسه ی سلطنتی، عربستان سعودی نمی تواند این جنگ نفتی را در طولانی مدت ادامه دهد.