مخالفت اکثریت کشورهای اروپایی با تحریم های جدید بر علیه ایران

در حالی که فرانسه و آلمان و هلند تلاش دارند تحریم های جدیدی توسط اتحادیه اروپا بر علیه ایران به دلیل ارسال سلاح به متحدان اش در منطقه اعمال کنند اعضای دیگر این اتحادیه مخالف چنین تحریم هایی می باشند.

البته بر کسی پوشیده نیست که آمریکا پشت ماجرا است.

روزنامه وال استریت ژورنال که این مطلب را منتشر کرد افزود کشورهای مخالف باور دارند این تحریم ها می تواند روی مسیر دیپلماسی با ایران تاثیر بگذارد.

اما دلیل واقعی این امر این است که امروزه دو دستگی در میان اعضای اتحادیه اروپا به دلیل سیاست های غلط این اتحادیه در تبعیت از ایالات متحده به شدت افزایش یافته.

دلیل اصلی ایجاد اتحادیه اروپا این بود که پس از جنگ جهانی دوم ایالات متحده با اجرای طرح مارشال کشورهای اروپای غربی را بدهکار خود کرده بود و مبنای تئوری فکری ایالات متحده این بود که کشورهای اروپایی از نظر اقتصادی و نظامی تضعیف شوند تا دیگر به فکر راه انداختن جنگ جهانی جدید نیافتند.

پس از مدتی کشورهای اروپای غربی خود را کاملا وابسته به ایالات متحده یافتند و متوجه شدند هدف ایالات متحده چیست و به فکر افتادند تا با ایجاد یک اتحادیه جایگاه بین المللی خود را پس بگیرند و به نوعی تضمینی ایجاد کنند که دیگر اینها به دنبال جنگ نخواهند بود بلکه با هم تعامل خواهند کرد و با ایجاد یک اتحادیه اقتصادی قدرتمند در مقابل هژمونی ایالات متحده بایستند.

در ابتدا آمریکایی ها تصور نمی کردند کلا چنین اتحادیه ای تشکیل شود چون اختلافات عقیدتی و سیاسی و قومی و نژادی میان اروپایی ها بسیار زیاد بود اما در نهایت این اتحادیه تشکیل شد و کم کم به یک قطب اقتصادی تبدیل شد، مخصوصا پس از اینکه کشورهای این اتحادیه ارز واحد یورو را برای خود انتخاب کردند و آمریکایی ها احساس کردند واقعا اروپایی ها به رقیب اقتصادی آنها تبدیل شده اند.

از آن زمان بود که آمریکایی ها کمر به نابودی اتحادیه اروپا بستند و در ابتدا با تشویق یار غار خود، یعنی انگلیس، این کشور را به اخلال در توافقات اتحادیه تشویق کردند و بعد در نهایت انگلیس از این اتحادیه خارج شد.

شاید برخی به یاد داشته باشند وقتی که رئیس جمهوری فرانسه از ضرورت ایجاد یک ارتش اروپایی صحبت کرد، بلا فاصله دیدیم که خیابان های فرانسه بر علیه او به آشوب کشیده شد و پشت همه این آشوب ها سازمان های غیر دولتی مورد حمایت آمریکا بودند.

به هر حال ماکرون در نهایت تسلیم شد و از نظریه خود برگشت.

ولی کلا اروپایی ها تمایلی به همکاری با ناتو از خود نشان نمی دادند و این مساله در خودداری از پرداخت حق عضویت هایشان که با اعتراض ترامپ همراه بود کاملا مشهود بود.

اما طی چند سال اخیر آمریکایی ها و استفاده از عوامل خود در اوکراین یک جنگ در اروپا راه انداختند که ترس بر تن همه اروپایی ها انداخته و آنها را وادار کرده اند هم انرژی گران قیمت آمریکایی بخرند هم اینکه بخش های بزرگی از بودجه های خود را برای خرید تسلیحات آمریکایی و پرداخت حق عضویت در ناتو هزینه کنند.

در باره تحریم های ایران هم اروپایی ها می بینند که بزرگترین متضرر آنها هستند چون آمریکایی ها قبل از این تحریم ها منافع اقتصادی ای در ایران نداشتند و این تحریم ها فقط منجر به آن شده که بازار بزرگ ایران بر روی اروپایی ها بسته شود.

ماجرای جنگ اسرائیل بر علیه فلسطینی ها هم مزید بر علت شده، چرا که اروپایی ها امروزه به وضوح با استانداردهای دوگانه آمریکایی مواجه هستند و می بینند چگونه آمریکایی ها همه آرزوها و امیدهای اروپایی ها برای ایجاد یک جهان مبتنی بر اصول و مبادی حقوق بشری و اومانیسم را زیر پا گذاشته اند.

حال امروزه بحث تسلط ایالات متحده بر تصمیم اروپا به چالش بزرگی میان مردم این اتحادیه و بالطبع اعضای پارلمان این اتحادیه تبدیل شده و در واقع خودداری کشورهای اروپایی از حمایت از طرح تحریم های جدید بر علیه ایران به این دلیل می باشد.

بسیاری از این کشورها مطمئن هستند هدف آمریکایی ها این است که در نهایت آنها را بیش از پیش به انرژی گران قیمت و سلاح آمریکایی وابسته کنند و کانالهای دریافت انرژی از مسیر های دیگر را برای آنها قطع کنند.

اروپایی ها به خوبی می دانند که آمریکایی ها در صدد دور زدن آنها می باشند، تحریم ها را وضع می کنند و اروپایی ها را از تعامل با ایران منع می کنند اما خودشان نهایت تلاششان را انجام می دهند تا پشت پرده با ایرانی ها تعامل کنند و حتی اگر سهم اصلی کیک اقتصادی ایران در توافق هسته ای به نفع آمریکایی ها می بود آنها این توافق را به هم نمی زدند و تحریم هایی که آمریکایی ها بعد از توافق هسته ای وضع کردند در واقع برای آن بوده که جلوی قرارداد های چندصد ملیارد دلاری کشورهای اروپایی با ایران را بگیرند.

اگر یادتان باشد در زمان انتخابات سابق ترامپ به وضوح این مساله را بیان کرد و از اوباما انتقاد کرد که چرا رفت توافقی را امضا کرد که سهم اصلی کیک اقتصادی آن به نفع آمریکا نبود و دلیل اصلی که ترامپ توافق هسته ای را به هم زد دلواپسی اش از بابت برنامه هسته ای ایران نبود بلکه خواسته اش مبنی بر دریافت سهم بزرگتر از کیک اقتصادی ایران بود.